Young and in the Way – V. Eternal Depression
Antithetic Records, 2011
Hipsters opgelet, een bende Amerikaanse jongelui met een sludge- en hardcore-opleiding besluiten necro punk black metal te spelen. Hun tweede album heet V. Eternal Depression, want ook al bestaan ze amper een tweetal jaar, het is hun vijfde release (zonder een zekere split mee te tellen).
Young and in the Way speelt op een hoog tempo beukende metal die het midden houdt tussen post-hardcore en black metal. Het heeft wat weg van grindcore ook trouwens, maar dan met een zeer gevarieerde inhoud. Het zootje dreunt en doomt met momenten aardig door, wat resulteert in grimmige muzikale passages. Alleen ja, waarom moet daar weer zo’n lelijk schreeuwend hees mannetje tussen gaan blèren? Muzikaal is het prima overtuigend, tot die core-gast zijn bakkes opentrekt om er loze flarden saai gesnauw uit te laten lopen. Zonde.
Een hippe versie van Fukpig met een zoutloze zanger, uiterst geschikt voor de crustkoppen die het eens grimmiger willen of old school black metal-liefhebbers die hun horizonten willen verleggen. Geen punten overigens, een langspeler van 23 minuten? Ik dacht het niet.
Tracklisting:
- Descending The White Mountain
- Times Are Cold
- The Great Blue Norther
-
Oceans Of Eternal Depression
-
The Gathering
Line-up:
- Chris Nolen – Bass
-
Randy Baucom – Drums
-
Rick Contes – Guitars
-
Kable Lyall – Vocals
Links: