Witchunter – Metal Dream

Geschreven door op 02-01-2023 om 19:01.

Het derde album is het beste album. Eens zien of die eeuwenoude wijsheid ook opgaat voor Witchunter. De band bestaat sinds 2007 dus men neemt de tijd. Deze Italianen maken true heavy metal. Ik snap niet waarom het prefix ‘true’ wordt gebruikt. Elke heavy metal is echt en als het niet echt is, dan is het geen heavy metal.

Metal Dream komt uit via het Duitse Dying Victims Productions. Dat is een vertrouwde stek voor kwalitatieve true metal uit de subtop. En wat is dit nou weer voor albumhoes? Een cyborg te midden van kruisvaarders. Ik vind het nu al leuk! En weet u wat helemaal leuk is? Het is een bewerking van de hoes van Innocence is no Excuse van Saxon. Dan weet u ook gelijk waar de muzikale mosterd wordt gehaald… Bij Saxon dus.

We beginnen het album gelijk met Pre(Hell)Ude, openend met een theatraal en massief intro. Al snel maakt al die opsmuk plaats voor stabiele ’80s-riffs uit een oude buizenversterker en voor een drumstel met een houten snaredrum die terug doet denken aan vroeger. Zo ook de muziek. De zanger combineert zijn opmerkelijke keeltje met gerasp en een vrolijk gilletje. Ik voel mij alsof ik ben ‘opgebeamd’ naar de jaren ’80. Nu is het wel zo dat de zang niet altijd even scherp inzet. Het is als een aangebrande pizza: soms even knapperig, maar het blijft gewoon lekker, want het is een pizza. Zo is het ook met Witchunter. Van het slome Black Horror, waar de linkjes naar ’70s hard rock zoals Black Sabbath zeker terug te vinden zijn, tot het met punk’n’roll doorstoomde Roll Queen. Over de link naar Black Sabbath zegt de band zelf: ‘het is een knikje naar Black Sabbath‘. Dit knikje is echter zo aanwezig, dat het gewoon een kopstoot mag heten. Ook Legion springt eruit omdat de solo’s een prachtige knipoog naar Motörhead geven. Het intro houdt het midden tussen horror en synthwave. Zo krijg je van alles wat. Hold Back The Flame is nog een mooie epische afsluiter.

Metal Dream vat metal samen in een ruime 42 minuten. Zo hoort een heavymetalalbum te klinken. Witchunter heeft misschien niet de sterkste vocalist of het meest technische spel, maar dit is een uitstekende middenmoter. Want ja, laat ik eerlijk zijn: van de vocalen ben ik niet wild. Iets meer oefening mag nog wel van mij, vooral qua toonvastheid en timing. Desondanks kan je hier prima je gram halen wanneer je van heavy metal houdt, die niet al te ver afwijkt van hoe heavy metal ooit begon. Dit zit wel snor.

Score:

74/100

Label:

Dying Victims Productions, 2022

Tracklisting:

  1. Pre(Hell)Ude
  2. Metal Dream
  3. Black Horror
  4. Rolling Queen
  5. Devil Preacher
  6. Crimson Skies
  7. Legion
  8. Space Ritual
  9. Restless
  10. Hold Back The Flame

Line-up:

  • Steve Di Leo – Vocalen
  • Silvio “Chuck” Verdecchia – Gitaar, keyboards
  • Federico “Ace” Iustini – Gitaar
  • Fabrizio “Thunder” Rosati – Basgitaar
  • Luca Cetroni – Drums

Links: