Whitechapel – This Is Exile
Metal Blade, 2008
De term “deathcore” is nog niet zolang geleden geïntroduceerd om bands te categoriseren, die een brug proberen te slaan tussen hardcore en death metal. Nou moet ik zeggen dat het
hardcore-gehalte bij veel van deze bands ver te zoeken is, maar ik begrijp wel een beetje waar de oorsprong van deze term vandaan komt. Het is eigenlijk pure death metal, maar dan
met een soort van hardcore-achtig venijn gebracht. Logge riffing, zware grunts, maar met een enorm opgefokte drive achter de songs. Bands als All Shall Perish,
The Red Chord, Job for a Cowboy, maar ook een Aborted genieten reeds de nodige naamsbekendheid binnen dit subgenre, maar vooral in de VS en Canada schiet de
ene deathcore-act na de andere de grond uit. Eén van de nieuwere namen in dit circuit is Whitechapel, een jonge band die middels hun debuut
The Somatic Defilement een contract bij
Metal Blade in de wacht wist te slepen. En ik begrijp best waarom!
De mannen uit Knoxville, Tennessee weten namelijk als een van de besten vette riffs te combineren met een bulderende intensiteit. Vliegende tempowisselingen gaan hand in
hand met strakke blastpartijen, technisch gitaarwerk en ultralogge breakdowns, waarbij de nodige melodie af en toe ook niet geschuwd wordt. Hoewel alles redelijk volgepropt is
met grunts en tempowisselingen weet het zestal de boel nog behoorlijk interessant en open te houden en dat is absoluut erg knap te noemen. Vooral na meerdere luisterbeurten
kom je tot de ontdekking dat de nummers meer zijn dan wat achterelkaar geplakte riffs en dat er wel degelijk sterke songs geschreven zijn. Het vet groovende
Possession, het opgefokte en tegelijk loodzware titelnummer en het vrij trage, wat meer opgebouwde Messiahbolical, stuk voor stuk nummers die (vooral met de
volumeknop fiks met de klok mee gedraaid uiteraard) een behoorlijke impact hebben.
Voeg hierbij natuurlijk de bijna verplichte knalproductie en je weet op zich precies wat je in huis haalt met Whitechapel. Tóch is dit een release die wel degelijk wat toevoegt aan
de massa’s soortgelijke releases van de laatste jaren. This is Exile knalt gewoon als een gek en je kunt deze plaat als liefhebber dan ook gewoon blindelings aanschaffen.
Tracklist: 
- Father Of Lies
- This Is Exile
- Possession
- To All That Are Dead
- Exalt
- Somatically Incorrect
- Death Becomes Him
- Deamon (The Procreated)
- Eternal Refuge
- Of Legions
- Messiahbolical
Line-up:
- Phil Bozeman – vocals
- Ben Savage – guitar
- Alex Wade – guitar
- Zach Householder – guitar
- Gabe Crisp – bass
- Kevin Lane – drums
Links: