While Sun Ends – The Emptiness Beyond
Eigen Beheer, 2011
Opnieuw een bedenkelijke bandnaam die, volgens mij, grammaticaal faalt. Het is de eerste langspeler van een Italiaanse band die naar eigen zeggen progressieve death metal brengt die niet veraf staat van post-rock. Het artwork verklapt weinig dus het luisteren moest uitsluitsel brengen.
Last Moments begint, net zoals de helft van de nummers op The Emptiness Beyond, met een stuk death/thrash waarin meteen de krijszang te horen is van juffrouw Serena Caracchi. Je hebt meteen de neiging om te gaan denken aan Arch Enemy (met een live-productie). Dat klopt echter niet want nog geen twee minuten verder in hetzelfde nummer hoor je de andere kant van het verhaal. Een cleane (mooie) zangstem verblijdt de gemoederen in een dromerige mix van progressieve en mainstream metal. Deze band is niet voor niets afkomstig uit Lacuna Coilië.
Het hiervoor beschreven procedé vind je in de meeste nummers terug, variaties op eenzelfde thema eigenlijk, telkens met de bedoeling een andere sfeer te brengen. Daar slaagt de band niet altijd in, al kun je het epische, doomy en dreigende Self Made God en het uptempo “post”-metalgebeuren in No Door Rome gerust geslaagd noemen.
Interessante ideeën maar een gebrek aan richting en sound nekken voorlopig het potentieel. Ik kan me inbeelden dat het mixen van progressieve post-metal, death en thrash metal en een mooie zangstem niet evident is, maar als je de postrocksound doortrekt tijdens het spelen van extreme metal, dan kan dat wel eens tegenvallen. Nog eens goed brainstormen en kijken wat het volgende album geeft.
Tracklisting:
- Last Moments
- The Stage
- Reminiscence
- Winter
- Self Made God
- Concubine
- Sarvar
- No Door Room
Line-up:
- Carlo Leone – Bass, Vocals
-
Enrico Brugali – Drums
- Massimo Tedeschi – Guitars
-
Serena Caracchi – Vocals
-
Diego Marchesi – Guitars
Links: