We Insist! – The Babel Inside Was Terrible

We Insist! – The Babel Inside Was Terrible
Exile On Mainstream Records, 2009

De ware liefhebber zal wel al redelijk op de hoogte zijn van de muzikale verrichtingen van de Franse band We Insist! Zelf heb ik me laten misleiden door de noemer punk in de aankondiging. Vandaar dat ik nu een stukje zit te schrijven over muziek die ik bewonder en respecteer, maar niet echt mooi vind. Avant-garde rock met invloeden uit jazz, jazz-fusion, punk, metal en prog. In veel publicaties over de band kom ik de vergelijking met King Crimson tegen. Daar kan ik het wel mee eens zijn, al hou ik nooit zo van vergelijkingen met andere bands of artiesten. De cd heet The Babel Inside Was Terrible en is net zo’n vreemde eend in de metal-bijt als de titel doet vermoeden.

We Insist komt dus uit Frankrijk, bracht een eerste album uit in 1998 en is nu met The Babel Inside Was Terrible aan de zesde toe. Van metal met punkinvloeden schuift men langzaam maar zeker richting avant-garde rock met een flinke dosis jazz-fusion en neemt daarmee een aparte plek in in de Franse rock- en metal-wereld. De algemene waardering voor hun muziek met hoog experimenteel karakter is, zeker in eigen land, groot.

Met de nieuwe cd zet We Insist! naar mijn idee muzikaal een nieuwe stap die hen verder weg voert van het metal-pad. Het is dan ook niet bepaald een gemakkelijk wegluisterend muziekje. Met alle intervals, tempowisselingen en vreemde constructies is het bijna noodzakelijk om je volledig op de muziek te concentreren om niet de draad kwijt te raken. Jazz neemt een belangrijke plaats in. Toch zijn vooral in gitaren, bas en zang de metalinvloeden bij tijd en wijle nog wel duidelijk hoorbaar. Met drums en percussie is het een heel ander verhaal en ook de sax maakt het allemaal zeer jazzy.

Druk, snel en toch zeer ingetogen met voortdurend wisselende muzikale beelden. Technisch uitermate hoogstaand. Ik vind het qua compositie, spel en productie razend knap wat deze band doet. Het grootste probleem wat mij betreft is dat het geheel niet echt lang mijn aandacht vast kan houden. De chaos gaat mij boven mijn pet. Dat maakt de bewondering voor de muzikaliteit er niet minder op, maar het is gewoon niet mijn muziek, vrees ik. Zelf voelde ik me meer thuis in het vroegere werk. Laat je daardoor niet tegenhouden en waag er eens een luisterbeurt aan als je denkt dat jij er wel wat mee kan.

Tracklisting: