De Noren van Vulture Industries timmeren ook al bijna twintig jaar aan de weg, de tijd vliegt als het ware. Dit is de vierde full-length in tien jaar tijd en volgt vier jaar na de parel The Tower. De verwachtingen zijn hoog voor Stranger Times.
Gelukkig komen deze heren tegemoet aan die hoge eisen. Stranger Times klinkt experimenteel op een andere wijze, met minder carnavaleske of jazzy uithalen. Dat betekent niet dat het minder met de wenkbrauwen fronsen wordt: de Noren moeten uiteraard de titel van deze plaat alle eer aan doen. Zo is er de slow motion KISS-track As The World Burns, waar de band met melancholische gitaarlagen een heel ander gevoel meegeeft. Ook is de band nog steeds fan van progressieve drumritmes en aparte atmosferische gitaarweefsels, waar Midnight Draws Near een prima voorbeeld van is. Het sterkste punt van Vulture Industries komt op deze plaat echter nog sterker naar voren. Zanger Bjørnar Nilsen geeft een diepe melancholische draai aan het geheel, met vocalen die me een oudere Anathema-feel geven op tracks als Strangers of My Body, My Blood.
Samen met deze experimentele songs maakt de zang van Nilsen van deze vierde langspeler vooral een erg diepgaande, melancholische zitting. Hier en daar met een stevigere opflakkering, zoals op Beacon en de openingstrack, waardoor Arcturus-fans ook weer wat herkenbare momenten hebben, maar over het algemeen toch wel wat emotioneler geladen dan de voorganger. Een groeiertje ook, voorlopig krijgt hij een mooie acht en half.
Score:
85/100
Label:
Season of Mist, 2017
Tracklisting:
- Tales of Woe
- As The World Burns
- Strangers
- The Beacon
- Something Vile
- My Body, My Blood
- Gentle Touch of a Killer
- Screaming Reflections
- Midnight Draws Near
Line-up:
- Bjørnar Nilsen – Zang, Toetsen, Percussie
- Eivind Huse – Gitaar
- Øyvind Madsen – Gitaar
- Kyrre Teigen – Bas
- Tor Helge Gjengedal – Drums, Percussie
Links: