Voordat Marty Friedman in harde kringen wat bekendheid verwierf met het licht geniale Cacophony en beroemdheid met de sterkste line-up die Megadeth gekend heeft, speelde hij in diverse andere bands, waaronder Vixen. Met die band bracht hij in 1983 Made in Hawaii uit, een EP waar je volgens Discogs tegenwoordig tweedehands (!) minimaal rond de zestig euro voor betaalt. Voor de fan die dat ietwat te gek vindt, brengt No Remorse Records de EP opnieuw uit, geremasterd en met bonustracks. Formeel is het zelfs de eerste keer dat Made in Hawaii op cd uitkomt, hoewel er in 2004 onder de naam The Works een wat onduidelijke compilatie-cd is uitgekomen waarop alle twaalf nummers (plus één) van onderhavige re-release staan.
De EP zelf begint met het instrumentale The Young And The Reckless, een snelle jaren tachtig hardrocktrack vol met vingervlug gitaarwerk. Duidelijk is meteen dat Friedman al in 1983 een grote belofte was, maar dat zijn kenmerkende vloeiende stijl van soleren zich nog (verder) moest ontwikkelen. Hij klinkt in ieder geval nog niet als de Marty die we nu kennen.
Bij de tweede track blijkt het geen gek idee te zijn geweest om de EP instrumentaal te beginnen. Zangeres Kim La Chance blijkt namelijk op zijn zachtst gezegd een “acquired taste”. Haar zang is theatraal en doet soms (ook vanwege de galm) aan een gothic Jerney Kaagman denken. Dit past naar onze bescheiden mening matig bij de jaren tachtig hardrock die Vixen pleegde te spelen. Erger is nog dat onbeleefdere mensen dan ik haar geluid bij vlagen zelfs vals zouden noemen. Zie hier mogelijk gelijk de reden dat twee van de vijf tracks van de oorspronkelijke EP instrumentaal zijn. Dat de zang nogal hoog in de mix zit en het gitaarwerk met regelmaat wegduwt, maakt een en ander uiteraard niet beter. Sowieso is het geluid van Made In Hawaii achterhaald, hoe vaak het persbericht ook “geremasterd” roept. Veel beter dan een demo klinkt het allemaal niet. Sterker nog, de toegevoegde demotracks hebben zelfs wat meer body!
Ik hoor u denken: Valt er dan helemaal niets te halen op deze release? Nou, toch wel, want in deze recensie komt na het zuur wel het zoet. De muziek is in hoofdzaak prima jaren tachtig hardrock grenzend aan US metal, met streepjes punk (in de refreinen) en funk. Het gitaarwerk is snel en inventief met uitschieters in het mooie twingitaarwerk dat her en der (uiteraard!) aan Thin Lizzy doet denken. Laat die Friedman maar lekker zijn ding doen.
Ander positief punt is dat veel van de bonustracks niet onder doen voor de nummers van de EP zelf. Allereerst is daar – in tweevoud – een prima cover van Angels From The Dust (Deuce), waarbij ik de demoversie overigens beter (want natuurlijker) vind dan het eindproduct. Ook komen we een goede, maar wel heel suf gedrumde cover van de klassieker House of the Rising Sun tegen waarin het tempo halverwege prettig omhoog gaat om er een echte hardrockversie van te maken. Demotrack Lady Savage zorgt met een funky beat en zwaardere riffs voor een prettige afwisseling. Het meezingen van de gitaarleads hoeft van mij dan weer niet. Zou het Zuid-Amerikaanse publiek die truc van Kim La Chance hebben gejat?
Met name door het wat achterhaalde geluid zijn het vooral de historische waarde en het ontluikende talent van meestergitarist Friedman die deze release de moeite waard maken. Zeker de verzamelaars die alles van de man willen hebben, kunnen hun slag slaan: op cd en/of vinyl.
Label:
No Remorse Records, 2018
Tracklisting:
- The Young and the Reckless
- Living in Sin
- Escape the Night
- Rocking Me Hard
- Beg for Mercy
- Give It All You Got (bonus track)
- Angels from the Dust (U.S. Metal version)
- House of the Rising Sun (demo)
- Secret of the Stars (demo)
- Lady Savage (demo)
- Living in Sin (demo)
- Angels from the Dust (demo)
Line-up:
- Kim La Chance – Vocalen
- Marty Friedman – Gitaar
- Kimo – Bas
- Jeff Graves – Drums
Links: