VII Arcano – Nothingod
Hardebaran/ Two Fat Men, 2005
Ook Italië heeft er een welgestelde act bij: VII Arcano. De band bracht al eerder twee demo’s uit en een album, getiteld Inner Deathscapes. Hardebaran is er nu om hun tweede album Nothingod aan de man te brengen. Volgens de bijgeleverde biografie betreft het hier een “Swedisch orientated death/thrash” – act, dat wekt natuurlijk de nodige belangstelling. Ik moet erbij vermelden dat ik deze promo wel erg vaak heb moeten luisteren om tot een helder standpunt te komen.
Qua genre-omschrijving zou ik deathmetal uit de basis, gecombineerd met bay-area thrash hanteren. De bay-area invloeden komen naar voren in hakkend drumwerk en kenmerkende gitaarsolo’s plus piepjes Zanger Mirko grunt er lekker op los, maar tevens moet er gezegd worden dat hij inwisselbaar is voor vele anderen, wellicht iemand met een opvallendere grunt. Kort door de bocht zit er eigenlijk een hoop in de cd verborgen: allerlei varianten van death, thrash, tikkeltje black en enkele Arch Enemy-neigingen. Wanneer je deze band laat optreden zal er voor ieder wat wils in zitten, helaas maakt deze genre-mix de muziek enigszins anoniem. Het is erg cliché: VII Arcono stopt allerlei elementen in hun album die zo gezegd een samenvatting maken van wat er de laatste jaren is gebeurd in de death-thrash wereld.
Het gitaarwerk is één van de weinige dingen die ik de band als eigenschap toe ken. Dan niet in de vorm van originaliteit, maar door de grote aantallen standaard riffs die één nummer kan bevatten. De riffs worden vrij rap en soms op belachelijke momenten ingezet. De uitvoering hiervan is netjes, maar het bezorgt de muziek op deze plaat enige chaos. Door de complexiteit en “het idee van te veel in één nummer willen doen” luistert de cd niet fijn weg. Ik heb maar één groot punt waar de band naar mijn mening aan moet werken: doseren! Zoals men frequent een band beschrijft als “dertien in een dozijn metalband” wanneer de act niet welkom is in de scene, kan ik hier spreken over “dertien dozijn in een gros” wat betreft het aantal riffs die in de nummers zijn gepropt.
Nothingod bevat negen tracks, waaronder Testament-cover Burnt Offerings. Teleurstellend voor het Italiaanse VII Arcano is dan ook zeker dat dit de fijnste track van hun hele album. Deze cover wordt strak uitgevoerd, alleen is het drumwerk af en toe wat irriterend: de drums lijken er iets te vlak onder te zijn gezet. Een leuke band dus voor optredens wanneer je qua genre moeite hebt met programmeren, maar zeker geen topper van een album.
Tracklist:
- Millennium Plague
- Furybound
- Deathlike Blues
- Final Dream
- Down The Afterworld
- An Assassin Charisma
- Burnt Offerings
- Murder Parade
- Nothingod Manifest (The Crawling Race)
Line up:
- Mirko Scarpa – Vocals
- Marco Montagna – Guitars
- Diego D’acunto – Guitars
- Carlo Paolucci – Bass
- Francesco Struglia – Drums
Links: