Vardan – Despicable Broken Hope
Moribund Records, 2015
We krijgen hier een pot depressieve blackmetal van ruim 40 minuten voorgeschoteld, in de vorm van het full-length album Despicable Broken Hope, van het solo project onder de naam Vardan. Vardan komt uit Italië en levert met dit album zijn twaalfde langspeler af, en het is al de vierde in dit jaar, waarna inmiddels er nog een vijfde is verschenen. Waar deze man de tijd vandaan haalt is mij absoluut een raadsel, maar ik kijk er niet raar van op als dit zijn enige momentele bezigheid is.
Despicable Broken Hope dus. De vijf nummers die deze plaat een geheel maken, hebben hele logische titels gekregen. Misschien iets te logisch? (de Romeinse cijfers I t/m V). Nou is dit allemaal niet zo erg, aangezien het uiteindelijk draait om de muziek die op deze plaat staat.
Uit de eerste seconden van het album kun je gelijk al een aantal conclusies trekken; de productie is enigszins lo-fi, maar wel luisterbaar, de screams van deze man zijn onverstaanbaar en de meeslependheid van dit album is meteen een feit. Dit laatste is een vereiste, wil een atmosferisch/depressief black metal album een voldoende krijgen volgens mijn boekje. De riffs zijn meeslepend en sfeervol (zij het een uitermate duistere sfeer, hence ‘depressief’) genoeg om de boel interessant te houden, en als je eenmaal in de muziek zit blijkt de productie het album alleen maar meer te sieren.
Hoewel de gitaarlijnen, de zanglijnen, de songstructuren en de algehele sfeer niks nieuws zijn in dit genre, is het allemaal wel nagenoeg perfect uitgevoerd in mijn ogen. Meerdere keren liepen er rillingen over mijn rug en staarde ik met een glazige blik voor me uit tijdens de melancholische stukken, om vervolgens weer uit die stand losgerukt te worden door de ijzig galmende zang. Het leeuwendeel van het album heeft een low of mid tempo, maar Vardan is er ook niet vies van om eens af en toe het gaspedaal in te trappen. Wellicht niet op de manier van Marduk of Beherit, maar het feit dat het af en toe ietsje sneller is, is toch weer een puntje extra waard.
Wie zoekt naar een grensverleggend en vernieuwend album in blackmetal stijl, zal dit niet vinden in Despicable Broken Hope, maar dit is dan ook niet de intentie van Vardan. Wat wel de intentie is, en wat je ook zeker zult aantreffen in dit pareltje, is een dosis depressieve black metal met een zware sfeer en bijna perfecte uitvoering. Ook wie zoekt naar een pot agressieve black metal met een moordend tempo zal dit niet vinden. Het zoveelste album van Vardan is mij heel goed gevallen, en ik raad iedereen die op zoek is naar atmosferische metal dit album van harte aan. Ik wil niet voor mijn beurt spreken, maar dit zou nog wel eens in mijn jaarlijstje kunnen komen te staan… Dat hangt af van wat de rest van het jaar ons gaat brengen…
Tracklisting:
- I
- II
- III
- IV
- V
Line-up:
- Vardan – Alles
Links: