Valtari – Hunter’s Pride
Eigen Beheer, 2014
Het laatste dat ik verwachtte van dit Valtari was dat het een Australische eenmansband zou zijn. Het eerste wat ik er van verwachtte was dat het een Finse of Zweedse band zou zijn. Het werd dus het eerste want ene Marty Warren doet alles in zijn eentje, helemaal aan de andere kant van deze aardbol. En hoe!
Er valt wel het één en ander te vertellen over de productie, maar dat is echt zeuren om te zeuren. Ik ben volledig weg van hoe deze beste man In Flames-riffs combineert met Insomnium-gitaarlijnen en Dark Tranquillity-atmosfeer. Vooral het gitaarwerk is overdreven lekker Scandinavisch, in zowat ieder nummer. Niet te geloven dat dit uit Australië komt! Marty Warren duwt het pedaal hier en daar nog wat harder in en zo komt ook voorzichtige meloblack tevoorschijn. Maakt allemaal weinig uit, de ene lekkere melodie volgt de andere sowieso in sneltempo, de rest is bijzaak.
Een heel erg aangename ontdekking, van een man die hopelijk als gitarist snel geïntegreerd wordt in een Australische tegenhanger van Mors Principium Est of Eternal Tears of Sorrow. Indrukwekkend!
Tracklisting:
- Bitterness
- Undefeatable
- Can You Hear Me?
- Shatter the Myth
- In Slides
- With a Child’s Smile
- Enshrined in Ice
- Tyrant
- The Gift
- Hunter’s Pride
Line-up:
- Marty Warren
Links: