Unfathomable Ruination – Misshapen Congenital Entropy
Sevared Records, 2012
Lelijk logo. Check. Lange titel bestaande uit woorden die niemand snapt. Check. Photoshop-cover. Check. Unfathomable Ruination debuteert met, hoe raadt u het, brutale death metal. Het zijn Britten.
Je zou bij dergelijke hoes een extreem brute guttural death metal-band verwachten, hetgeen niet het geval is. Bruut is het wel, maar eenrichtingsverkeer uit het riool is het geenszins. Een variatie aan speelstijlen en technieken worden voorgeschoteld in een diversiteit aan snelheden en overgangen. Techniek en brutaliteit aan elkaar gekoppeld met een laagje melodie als olie, de langdurige solo’s als summum van individuele kunde (Consequential Failure). Suffocation, Origin en Psychroptic, met een diep burrelende gruntbeer.
Op het einde van de schijf is nog een Death-cover te vinden, die zeker in de verf zet dat deze heren zowel melodie als techniek in huis hebben, al is het vooral de brutaliteit (en de sublieme solo’s) die ik waardeer in deze puzzel. De enkele bassdrops misstaan zeker niet in deze mix. Uitstekende plaat, alles samengevat.
Tracklisting:
- Preface to the Forlorn Spectrum
- Pantheonic Synchroscheme
- Carved Inherent Delusion
- Extinction Algorithm in Procession
- Monochrome Obedience
- Consequential Failure
- Futile Colossus Decapitated
- Anti-Genesis
- Edges of Disfigured Atrocity
- Vacant Planets (Death cover)
Line-up:
- Federico Benini – Bass
- Daniel Neagoe – Vocals
- Daniel Herrera – Guitars
- Doug Anderson – Drums
Links: