Ulysses – eMotion
Symbioses Music, 2015
Voor mij was dit echt geen evidente plaat. Progrock met wat harde randjes, maar vooral enorm veel muzikaliteit en – d’uh – progressiviteit in de mix, iets waar je mij normaal geen plezier mee doet. Het Nederlandse Ulysses kreeg me zover, vooral na positieve commentaren van collega’s. Acht emoties verwachtte ik, het werden er minder.
Minder, maar niet bepaald minderwaardig. En voor een keer hoef ik ook niet per se de naam Dream Theater te droppen, ook al doe ik het bij deze dus eigenlijk wel. Hoe dan ook, ik moest regelmatig aan Vandenplas denken, aan Marillion, maar even zeer aan werk van Arjen Lucassen. Het obligatoire hammond/melotron-gedoe wordt netjes gecontrasteerd door snedig hakkende gitaarklanken, en een actieve drummer met eigenzinnigheid. Het is niet altijd even goed op elkaar afgestemd, maar gedurfd is het in ieder geval wel. Voor een progressieve rock/metalband klinkt het namelijk best wel ongepolijst en scherp.
Absoluut een plaat die enkel weggelegd is voor de liefhebbers van progrock/metal, begin er dus niet aan als je er niet in thuis bent. Het is geen makkelijke zit, eerder een complex verhaal met vele lagen, waarbij techniek en inhoud elkaar constant bevlekken. Muziek die dieper gaat dan de oren dus. Luistertip: Fear.
Tracklisting:
- Disgust
- I. Anticipation – II. Desolation
- Sadness
- Trust
- Surprise
- Fear
- Happiness
- I. Providence – II. Anger
Line-up:
- Sylvester Vogelenzang de Jong – Gitaar
- Ron Mozer – Synths
- Gijs Koopman – Bas
- René van Haaren – Drums
- Michael Hos – Zang
Links: