Uli Jon Roth – Legends of Rock (CD & DVD)

Een live-cd van Uli Jon Roth? “Dat zal wel weer een saai feest der herkenning zijn”, zie ik sommigen al denken… Wel ja, ’t is maar hoe je ’t bekijkt, natuurlijk. Voor mij persoonlijk is dit twee CD’s lang genieten geblazen, zeker als je weet wie er nog allemaal op dit schijfje meedoet.

Don Airey (keyboards) zullen de meesten wel kennen van Deep Purple. Bassist Jack Bruce hanteert ook de viersnaar bij Cream en Clive Bunker trommelde in het verleden bij Jethron Tull. Nou, big deal. Dit is echter nog niet alles. Op de CD doet zowaar voltallig UFO (inclusief Michael Schenker) mee en dat is wel degelijk een big deal. Het is dan ook dubbel genieten met de UFO-hits ‘Rock Bottom’ en ‘Doctor Doctor’. Dit is nog eens lekkere melodieuze hard rock! Prachtig, prachtig!

Natuurlijk is dit vooral de CD van Uli Jon Roth. Zo speelt hij o.a. ‘All along the Watchtower’ en ‘Little Wing’ van Jimi Hendrix. Ook zijn ‘Sky Overture’ is op zijn minst bewonderenswaardig, maar het meest was ik onder de indruk van het wonderschone ‘Aranjuez’. Kippevel is hier het sleutelwoord. Hoofdschuddend aanhoor ik dit instrumentaaltje nu voor de zowat twintigste keer… Hoe prachtig kan een gitaarsolo zijn…

De tracklist van de DVD wijkt enigszins af van de CD-versie, althans dat vertelt de bijgeleverde informatie mij. Een blik op de DVD leert mij echter dat ‘Aranjuez’ bijvoorbeeld wel degelijk op de DVD staat. Of dit enkel bij de promo het geval is, kan ik dus niet vertellen.

De DVD is trouwens wel iets heel speciaal. Niet dat er ontelbare extra’s opstaan, verre van (we moeten het doen met een biografie en wat foto’s). Maar de beelden van deze DVD mogen eigenlijk in geen enkele hard rock-discotheek ontbreken. De unieke solo’s van Uli Jon Roth zien erg mooi in beeld gebracht en compenseren ruimschoots het feit dat de man zelf zowat stokstijf staat. De aanblik van UFO is er trouwens ook eentje om in te lijsten: een energieke Phil Mogg (met behoorlijk wat sleet opzijn stem), een als een gek rondzwalpende Pete Way en een Michael Schenker zoals we hem nog nooit zagen (witte gympen, korte rode boxershort en een baard waar gerust een halve maaltijd in zou kunnen zoek raken). Schenker staat er trouwens bij alsof hij eigenlijk niet goed weet wat hij ij godsnaam op dat podium doet. Uiterst vermakelijk!

Conclusie? Iedere hard rock-fan zou in feite één van beide media in handen moeten zien te krijgen en dan bij voorkeur de DVD. Een feest der herkenning ja, maar wat voor één…