Tuatha de Danann – The delirium has just begun…
Underclass Music, 2005
Ierland. Brazilië. Neem die twee landen in gedachten en bedenk je dat er een kilometertje of 9000 tussen zit. Heb je dat? Veel he? Dan ga ik je nu vragen naar de overeenkomsten tussen die twee landen. Is lastig, weet ik. Kan er zelf ook niet zo snel opkomen. Eén overeenkomst weet ik wel: uit beide landen komt er Ierse folkmetal. Ik hoor het je denken: “uit Brazilië!?” Ja, uit Brazilië, en dan wel de band Tuatha de Danann. Verbazingwekkend? Vond ik ook.
Tuatha de Danann is dus een Braziliaanse band die grossiert in folkmetal zoals we die kennen van bands als (voornamelijk) Cruachan of het Spaanse Mägo de Oz. Mijn eerste reactie was dan ook één van wantrouwen, maar de heren zetten wel degelijk iets neer wat rechtstreeks uit Ierland had kunnen komen. The Delirium has just begun… is een album uit 2002, wat nu pas in onze contreien uit wordt gebracht. De liefhebber van Ierse folkmetal kan dit album dan ook zonder enige aarzeling aan de collectie toevoegen, want waarom deze klasseband hier nu pas voet aan de grond krijgt is mijn een volledig raadsel.
Vanaf de opener Brazuzan – Taller than a Hill wordt duidelijk dat we niet met een ondermaats derderangs bandje te maken hebben, maar met een aangename verassing zoals ik die toendertijd ook had met het eerder genoemde Mägo de Oz (de recensie van hun laatste album staat hier. Vrolijke, uptempo folkmetal met fiddle en sporadisch een black metalstrot en klinkende melodieën die dagenlang in je hoofd blijven rondspoken (en een hilarisch einde). Ook op het navolgende The Last Pendragon wordt de black metal trukendoos nog even opengetrokken, voordat de rem er (bijna) volledig opgaat. Wat overblijft is een heerlijk relaxed folkalbum. Zo is Abracadabra een korte jig, terwijl The Last Words een mooie folkballade is met vrouwelijke gastvocalen.
Na de ballade The Wanderings of Oisin is het tijd voor het titelnummer, wat nog eens rustig opsomt waar deze band toe in staat is. Alle eigenschappen van alle voorgaande songs worden op één hoop gegooid en vermalen tot een heerlijke folkmetal soep die heerlijk smaakt. Na het tien minuten durende titelnummer wordt er nog één keer terug gegrepen naar de themamelodie van het eerste nummer, vooraleer deze plaat ten einde kwam.
Ten einde kwam? Yep. Aangezien we hier met een rerelease van doen hebben volgen er nog twee bonustracks in de vorm van geremasterde songs van het debuut Tingaralatingadun. Het draait hier in beide gevallen om nummers die niet onderdoen voor de rest van het materiaal, waarbij in het bijzonder Behold the Horned King mij wel kan bekoren. The Delirium has just begun…, concluderend, is een folkmetal album wat de liefhebber van het genre niet mag missen! Verplichte kost!
Tracklist:
- Brazuzan – Taller than a Hill
- The Last Pendragon
- Abracadabra
- The Last Words
- The Wanderings of Oisin
- The Delirium has just begun
- Outro
- The Dance of the Little Ones
- Behold the Horned King
Line-up:
- Bruno Maia – vocals / guitar / flute
- Rodrigo Berne – guitar
- Giovani Mendonça – bass
- Leonardo Godtsfriedt – violin
- Rodrigo Abreu – drums
- Rafael Costa – keyboard
Links: