Tomhet – Of a Dying Star
Eigen Beheer, 2014
Niet het Zweedse Tomhet neen, dit is het Canadese Tomhet. In 2011 kreeg ik via Svartgalgh Records een EP binnen van deze eenheid, sindsdien zijn er ongeveer tien releases verschenen. Deze Of a Dying Star is al lang de meest recente niet meer, we geven hem toch maar een beurt. Net zoals pizza en seks eigenlijk, ambient blackmetal: als het sterk is, dan is het fantastisch, als het slecht is, dan valt het nog altijd te pruimen. Ik herinner het me alleen maar, misschien is het gewoon inbeelding.
Goed, Of a Dying Star dus. Meteen wordt – weer eens – duidelijk hoe rekbaar de term ambient blackmetal tegenwoordig wel niet geworden is. Dit ding is gewoon trance op een veel te traag tempo en zonder ritmisch gedreun waarbij drugs een noodzakelijkheid worden om niet ten onder te gaan aan suïcidale gedachten omwille van de zwakzinnigheid van de muziek. Of a Dying Star slaagt zelfs niet in het neveneffect van zijn snellere broerje en laat alles rondom je vervagen tot een kubus van kosmische proporties, volledig op instrumentale basis gecreëerd. De Ice Ages-cover is aardig, maar dat komt vooral door de ijzersterke melodielijn van het origineel. Voor wie het niet kent: Ice Ages is het darkwave project van Protector (Summoning). Meteen ook het meest opmerkelijke feit van deze EP, die in de staart nog een drumcomputeropstoot te verwerken krijgt, zonder veel impact. Ik neem toch maar een pizza, zelfs ene van de Aldi klinkt als muziek in de oren op dit moment. Inclusief vunzige olijf.
Tracklisting:
- Out from the Dark
- We See the Eclipse
- The Sons & Daughters of Nibiru
- Leave Nothing Untouched
- Curse (Ice Ages cover)
- Where the Spiders Hide
Line-up:
- Xaphan