Ik hoef hopelijk niet meer uit te leggen dat er uit Zweden al decennialang bovengemiddeld veel goede muziek komt. En dat blijft niet beperkt tot een bepaald genre. Van death metal tot stoner rock. Tot dit laatste genre behoort Tidal Wave, een relatief nieuwe band uit Sundsvall die in 2019 hun debuutalbum Blueberry Muffin uitbracht.
Drie jaar geleden had dit album bijna links laten liggen. Ik kende de band nog niet en de hoes van de plaat was zo, laat ik maar zeggen, apart, dat ik dacht een ‘Best of Ibiza 1997’ in handen had. Gelukkig heb ik de moed verzameld en het album op mijn draaitafel gelegd. Blueberry Muffin is een heerlijke, rechttoe rechtaan, rauwe stonerplaat met strak drumwerk, nog strakkere riffs en fantastisch stemgeluid van zanger Alexander ‘Sunkan’ Sundqvist. Ik meende zelfs af en toe het oude Soundgarden terug te horen. Op zich niet raar, want de band haalt een deel van zijn inspiratie uit de grunge van de jaren ’90.
Inmiddels is dit dus drie jaar later. De band is overgestapt naar het Amerikaanse label Ripple Music en brengt onder diens vleugels The Lord Knows uit. Om maar meteen met de dörr in huis te vallen: Tidal Wave speelt nog steeds retestrakke – recht in je gezicht meppende – zware stonerrock. De riffs zijn nog strakker, de zangpartijen klinken nog beter, om over het drumwerk Rasmus Sundberg nog maar te zwijgen. Helaas heeft het album ook een aantal tracks die de dynamiek geen goed doen. The Lord Knows begint met Lizard King. Het nummer start met een zware pakkende riff en strak drumwerk. Wanneer Sundqvist begint te zingen krijg ik kippenvel: de toon is gezet voor de rest van het nummer. Het eindigt met een ingetogen ‘fuzzy’ solo van gitarist Jesper ‘Jerpo’ Sjödin. ‘Laat de rest maar komen, ik zit er klaar voor’.
End Of The Line begint fel en vol energie. Het thema is de dood van een vriend. Aan een overdosis, vermoed ik. Het verlies is groot: Sundqvist schreeuwt zowat zijn stembanden uit zijn lijf. In Marijana Trench trekt de band alle registers open. Een explosie van energie en tempowisselingen en een duidelijke hoofdrol voor bassist Adam Nordin. Daarna haalt de volgende track, Pentagram, alle energie uit de plaat. Niet omdat het een tandje langzamer gaat. Ik kan er gewoon geen soppa van koken. Het heeft iets weg van een doom nummer, maar ook weer niet. De zang lijkt op een verkeerd toerental af te spelen en tekstueel is de band satanisch geworden, wat de plank finaal misslaat.
Gelukkig maakt Robbbero Bobbbero een hoop goed: pakkende riffs zorgen ervoor dat het bijna swingt (bijna hè). By Order of the King laat Tidal Wave horen meer te kunnen dan op zijn stoner’s rammen. Het nummer heeft een gelaagde, wat complexere opbouw die eindigt in een flinke versnelling. De bandleden zijn goed op elkaar ingespeeld en Sjödin laat horen ook gitaarsolo’s goed te beheersen. Purple Bird hoekt net als Pentagram de energie weer volledig weg. Het lijkt een eeuwigheid te duren, alsof het door een pot dikke stroop kruipt. De laatste track, Thorsakir, begint als een klassiek doomnummer: laag, zwaar en langzaam eindigend met flinke tempowisselingen. Een ware afsluiter.
The Lord Knows is geen technische hoogvlieger, maar een heerlijke ‘in your face’ stoner rock plaat, vol dikke riffs, goed beukwerk en een zang waar je af en toe kippenvel van krijgt. Jammer van de twee missers, maar geen hond die ernaar zal kraaien of is het blaffen?
P.S.: De hoes van The Lord Knows slaat dit keer perfect aan bij de muziek.
Score:
80/100
Label:
Ripple Music, 2023
Tracklisting:
- Lizard King
- End of the Line
- Marijuana Trench
- Pentagram
- Robbero Bobbero
- By Order of the King
- Purple Bird
- Thorsakir
Line-up:
- Alexander ‘Sunkan’ Sundqvist – Zang
- Jesper ‘Jerpo’ Sjödin – Gitaar
- Adam ‘Aden’ Nordin – Basgitaar
- Rasmus ‘Raz’ Sundberg – Drums
Links: