Thränenkind – The Elk
Lifeforce Records, 2013
Dit werd verdraaid tijd. Het Duitse Thränenkind pakte in 2008 en 2010 uit met haar EP Eine Momentaufnahme – Der Rest ist nur Einsamkeit en ik was al even bang dat het bij die momentopname zou blijven. Als de metgezel van Heretoir een full-length kan uitbrengen, dan lukt het dit duo uiteraard ook en het resultaat mag op zijn minst verbluffend genoemd worden. Nathanael en en Nils presenteren een klein uur aan materiaal op hun debuut The Elk en werkelijk nergens gaan de liefhebbers van het genre zich vervelen.
Maar wat is Thränenkind nu geworden van genre? Het ruwe en schurende van het demomateriaal mag je uit je hoofd bannen, de melodieuze diepgang en de emotionele draaikolk is echter wél gebleven. Overzoete black met een melancholische afdronk en met harmonische structuren die knap opbouwen. Dit doen de heren op een wijze die herkenbaar en toegankelijk blijft, maar zonder dat het een Alcest-kopie wordt. De band speelt zeker ook met flarden van post-rock en brengt eveneens een degelijke gelaagdheid in het spel van de gitaren, maar er schuilt ook een eigen kleur in de stijl van deze band. Dat komt vooral door de sterke overgang tussen de atmosferische noten en warme gitaarstromen, maar ook in de vocale diepgang en de prachtige rustpunten die de band weet in te lassen. Today, The Sea (Anja’s Song) en Deleting Those Three Words moet je maar eens beluisteren om te genieten van de wijze waarop deze band weet te spelen met complete stilte, zoete post-rock, afgemeten samples en lichte opflakkeringen. Andere tracks, zoals afsluiter The Elk tonen de band dan weer van haar zachtste en meest verfijnde kant. Tot slot is er ook het element van de speelse drums dat Thränenkind anno 2013 tot een vrijwel uniek product maakt in het zoete depressieve steegje.
Een ideale mix van suicidal en harmonie, dat kan dus blijkbaar ook. The Elk is een topschijf geworden die tot in de puntjes is verfijnd en geen moment verveelt. Enkel is dit echt wel iets geworden voor de luisteraars die ervan houden om weg te dromen op instrumentaal hoogstaande stukjes en net zo goed weer even wat meer melancholische overgave kunnen verdragen in het vocale werk. Toch blijft alles mooi gedoseerd, prachtig afgepolijst en vakkundig versneden. Tip van de maand!
Tracklisting:
- Monument
- Just Another Way of Expressing Defeat
- The King Is Dead
- My Transparent Heart
- Today, The Sea (Anja’s Song)
- Deleting Those Three Words
- Eternal Youth
- Silence Is Everything
- Seven Dead Horses
- Forest Pt. I (The Veil)
- Forest Pt. II (The Grove)
- This Story of Permanence
- The Elk
Line-up:
- Nathanael – Guitars, Bass, Drums, Vocals
- Nils Groth – Vocals
Links: