The Temple – Forevermourn
I Hate, 2016
Het Griekse The Temple bestaat al sinds 2005 en leverde in 2006 een demo af. Daarna bleef het lange tijd stil, maar is de band, sinds Father Ted de bezem haalde door de line-up in 2014 en 2015, nu pas echt actief geworden. Vorig jaar was er de debuut-EP As Once Was, dat uit oud werk bestond, welke nu wordt opgevolgd door een volledig album met de toepasselijke titel Forevermourn. Dat is best wel snel voor doombegrippen.
Snel wordt de muziek in ieder geval niet. Het tempo blijft lekker laag, zonder overdreven langzaam te worden. De zeven nummers met een epische inslag doen regelmatig aan het Engelse Warning denken, met wel wat meer aandacht voor de solopartijen, maar dat is met twee gitaristen natuurlijk ook wat makkelijker. De cleane plechtstatige zang van Father Alex is zo af en toe wat aan de lijzige kant, maar echt storend is dat niet. Het beste bewaart The Temple voor het laatst met het ruim twaalf minuten durende Until Grief Reaps Us Apart, waarin subtiel het bekende riedeltje van de dodenmars is verwerkt, dat stug doorploegt en wat zwaarder is dan de eerdere nummers.
Zo stiekem zijn er toch wel diverse goede doombands in Griekenland, waarvan The Temple er eentje is met een goed debuutalbum. De nieuwe line-up heeft zich direct bewezen. Liefhebbers van traditionele en epische doom hebben er met The Temple een leuke band bij.
Tracklisting:
- The Blessing
- Qualms in Regret
- Remnants
- Death the Only Mourner
- Mirror of Souls
- Beyond the Stars
- Until Grief Reaps Us Apart
Line-up:
- Father Alex – Zang, Bas
- Stefanos – Gitaar
- Phelipe – Gitaar
- Paul – Drums
Links: