The Rotted – Get Dead or Die Trying
Metal Blade, 2008
Weet je wat het verschil is tussen The Rotted en Gorerotted? Op het eerste zicht: The Gore. En dat is effectief zo, de gore is gone. De naamswijziging was dan ook hard nodig, mede ook door de verschillende bandleden die gekomen en gegaan zijn. De tijd van Fuck Your Arse With Broken Glass is definitief voorbij. Het laatste Gorerotted album maakte dat voor mij trouwens al duidelijk. The Rotted blijft wel hangen in grindcoresferen, maar is toch compleet anders. Get Dead Or Die Trying leek een parodie te worden, verwijzend naar een album van 50 Cent, gelukkig draait het gans anders uit.
Om eerlijk te zijn, ik kon er niet goed bij. Dit album is zeer gevarieerd, en laat een sound horen die moeilijk te omvatten is. Het is grindcore, denk ik, ja toch? Maar hoe komt het dan dat er zoveel muzikaliteit in zit? Zweverige en sfeervolle stukken, punk en thrash, death en rock. Verdikke, het mag dan wel allemaal zeer fascinerend klinken, het omschrijven is geen lachertje. Maar het is goed! Nu, veelal eindigen variërende verenigingen van metalecclectici in de val van onsamenhangende verscheidenheid, hier is dat in geen geval zo. The Rotted heeft het compositorisch helemaal voor elkaar.
Het album Get Dead Or Die Trying staat bol van uitstekende nummers, strakgeklopt door een geweldige nieuwe drummer. Deze man is werkelijk een aanwinst van jewelste. Daarnaast zijn de riffs even kleverig en beklijvend als opgedroogd zaad, en bestrijkt het een pakket van punk, thrash, death en typische grindcore-injecties. Maar dat maakt hier het verschil niet. Iedere grindcoreband heeft wel linken met punk of death metal. Wat The Rotted hier doet is een verhaallijn in hun album neerzetten. Op een heel bijzondere manier steken ze diepte in hun nummers. Dit is verdikke een grindalbum dat tijd nodig heeft. Er zit zwartgalligheid in, bijna doom; er zit ironie in, op een death ‘n’ roll manier; er zit een vernielzucht in vol punk-attitude; er zit gewoon emotie in! Ze spelen met het volume, intermezzo’s, humor en inhoud (de teksten zijn…intelligent!). Verdikke zeg, dit is een hit, Grindcore met een hoofdletter R!
Wie dacht een nieuw Gorerotted-album te krijgen zal raar opkijken van dit nieuwe geluid. En hoewel ik fan was van het ziekelijke Gorerotted, kan ik niet ontkennen dat deze nieuwe band een prima album heeft afgeleverd. Het is volwassener, en even geniaal, maar een volledig nieuwe sound en inhoud. Zeker een kans geven dus. Even door het feit heen bijten dat Gorerotted dood is, en dit
Tracklist:
- Nothin’ But a Nosebleed
- The Howling
- A Return to Insolence
- Kissing You With My Fists
- Angel of Meth
- A Brief Moment of Regret
- The Body Tree
- Get Dead or Die Trying
- It’s Like There’s a Party in My Mouth (And Everyone’s Being Sick)
- Fear and Loathing in Old London Town
- 28 Days Later
Line-up:
- Ben McCrow – Vocals
- Tim Carley – Guitar
- Nate Gould – Drums
- John Pyres – Guitars
Links: