The Ordeal – Kings of Pain
(Mausoleum 2004)
Een vrij nieuwe metal band, opgericht door Oliver Oppermann in de lente van 2002. The Ordeal maakt lekker recht toe recht aan metal. Niet echt verrassend of nieuw maar wel goed. Persoonlijk vindt ik het net iets frisser dan de overvloed aan metalbands die beweren dat ze de jaren 80 metal weer doen herbeleven. Het zijn de kleine details hier en daar die het wat extra’s geven. Het tweede nummer zit een symfonisch toetsenstuk met koortjes die het nummer een rockopera-achtig sfeertje meegeven. Ook het gebruik van samples (minimaal, maar toch) is erg tof gedaan.
Daarbij zijn de solo’s erg goed uitgewerkt. Niet al te standaard en erg melodieus. Ze zitten ook lekker in de mix. Dat geldt voor alle instrumenten, niks steekt er te hard boven uit. Vaak ligt de nadruk bij dit soort metal veelal op de zang of sologitaar. Maar hier is dat niet zo.
Tracklist
- Face the storm
- Did you say you love me?
- Kings of pain
- Unchain the beast
- The lion
- Mirrorland
- Chained to the dark
- Aliens in Spain
- Wings of angel
De nummers wisselen qua dynamiek elkaar mooi af. Niet een hele CD met beukende metal, maar ook ruimte voor rustige stukken. Het klassieke acoustische beging van “The Lion” is hier een mooi voorbeeld van. Waarna het overigens wel weer heerlijk losbarst gelukkig 😉
De zang is niet wereldschokkend. Toch heeft de stem wel weer wat aparts, het is niet zo’n doorsnee metal stem. De backingvocals ondersteunen de refreinen erg goed en mooi.
Concluderend denk ik dat je dit album zeker een keer of twee, drie moet luisteren om hem echt te kunnen waarderen. Gezien de vormgeving van het hoesje en de muziekstijl heb je snel de neiging het als de zoveelste jaren 80 metal kloon af te doen. Doe dat niet, dat zou enorm misplaatst zijn. Het is gewoon lekkere stevige verfrissende en pakkende metal.
Line-up
- Oliver Oppermann – Vocals
- Philippe Candas – Drums/keys
- Kai Reuter Guitar
- Cyborg Haines – Bass
Links: