The Kordz – Beauty and the East
SAOL, 2011
The Kordz, het zou de Libanese hoop zijn in de lokale rock/metalscene. Volgens de muziekcritici ginds klinkt deze band als een mix tussen Linkin Park en Metallica, wellicht omdat het de twee enige (nu) metalbands zijn die ze kennen, naast Slipknot. Hoe dan ook, dit gezelschap brengt zijn debuut in stijl en mixt Arabische muziek met alternative rock en metal. Het deed daarvoor beroep op
producer Ulrich Wild (Deftones, Breaking Benjamin, Seether) en Jeff Burrows (drummer van The Tea Party).
Het werd meteen duidelijk dat dit album een voltreffer is. De band heeft een zeer degelijke en veelzijdige zanger, die gesteund wordt door prima back-up zangers achter zich. De zwoele manier van zingen klinkt bijzonder midden-oosters, maar past perfect in de moderne Amerikaanse (hard)rock-aanpak (Deeper In) die hier aangehouden wordt. Arabische blazers en strijkinstrumenten nestelen zich prima in de mix zonder ook maar ergens geforceerd over te komen. Meer dan prima gedoseerd in de arrangementen en soms krijgen ze ook het monopolie op de speeltijd, wat resulteert in kilo’s atmosfeer.
Wat duidelijk moet vermeld worden is zeker en vast de The Tea Party-link. Nothing or Everything heeft een melodie en sensualiteit die zo op het Transmission-album had kunnen staan, inclusief orkestrale input. Insomnia Kid en Get Behind eveneens, al is hier een grotere nu metal-groove waarneembaar (Korn, Adema). Het titelnummer Beauty and the East bestaat volledig uit oosterse klanken en is tegelijk sensueel en duister, beelden van gesluierde vrouwen komen onvermijdelijk naar boven wanneer je dit door je speakers hoort komen. De sensuele geluiden zetten zich verder in Last Call, waar de The Tea Party-vibes terug boven komen. Een schitterend arrangement met Arabische klanken en weeïge klaagzang vervolmaakt het nummer helemaal.
Wanneer The Last Call eindigt begint het aandoenlijke
Save Us, een nummer waar ik niet naar kan luisteren zonder de krop in mijn keel te krijgen. Ja, het klinkt een beetje als Robbie Williams, maar het is o zo ontroerend. Gelukkig wordt het daarna iets luchtiger en steviger. Don’t You Wait is op maat gemaakte nu metal voor de Amerikaanse markt. De daaropvolgende nummers zijn niet allemaal even geslaagd, al verdient The End wel een vermelding omwille van de kleurrijke, met oosterse klanken gekruide krijgersrock. Mooi.
Vreemd dat een rock/metal-album mij noopt om zo uitgebreid in te gaan op de muziek, maar het is niet anders. Dit is samen met Red de ontdekking in de mainstream van mijn geliefde genre. Zeker een aanrader voor fans van Orphaned Land tot Linkin Park en van Serj Tankian tot Placebo, met een grote dosis The Tea Party. En in het vervolg gebruik ik deze band als referentiepunt in plaats van te refereren naar andere bands.
Tracklisting:
- Coma Nation
- Deeper In
- Nothing Or Everything
- Insomnia Kid
- Get Behind
- Beauty & The East
- Last Call
- Save Us
- Don’t You Wait
- Heroes ’N’ Killers
- The Garden
- Purgatory
- The End
- Again
- The One
- Nic-O-Teen
Line-up:
- Tony Bou Ghosn – bass
- Moe Hamzeh – zang
- Alan Azar – gitaar
- Mazen Siblini – keys
- Abou Sous – drums
Links: