The Intersphere – Hold On Liberty!
Long Branch Records/SPV, 2012
Mensen begrijpen het niet. Dan laten ze je zo’n melig alternatief poprockgroepje horen, waarvan je dan al aan je theewater voelt dat ze het op Studio Brussel (of voor de Nederlandse lezers 3FM) gaan oppikken als “de nieuwe rocksensatie”, en vragen ze je: vind je dat nu geen leuk liedje? De verbazing, ja zelfs bijna walgende teleurstelling, die dan op de vraagstellers hun gezicht verschijnt dat jij nee durft te antwoorden… prijsloos! Nochtans durft zo’n alternatief bandje nog wel eens wat te hebben. Zes jaar na de eerste staat het intersferische Duitse The Intersphere klaar met de derde langspeler. En ja, die heeft wat!
Nog voor je het eerste nummer uitgehoord hebt, wil je de zanger een slag op z’n neus geven. Hij is de net iets te trotse eigenaar van een puberaal ‘is het een man of een vrouw die zo tegen die micro staat te blaten’-knapenstemmetje, dat elk ogenblik kan breken. Niks karakter, maar het is nog niet te laat om die kerel eens flink te pesten zodat ‘ie eens wat harder wordt. Gelukkig zit hij ver weg in een diepe trappenhalreverb gemixt, zodat de zang eerder deemsterend van aard is. De gitaristen toveren een atmosfeerverblijdend klankspel bij elkaar. Strak samengeklitte melodietaps, stromende achtergrondsprankels, met een jazzgitaar gespeelde en daardoor erg blikkerige dissonanties, avontuurlijke baslijnen… onweerlegbaar is dit muzikaal technisch superieur (buiten die zang, dat blijft een blater). Natuurlijk hebben deze gitaristen fijngevoelige vingers, waarmee ze naïef brave fluweeltjes tokkelen en dromerige wegwaaiakkoorden door de effecten halen. Maar wat zit er toch weinig power achter die happy gitaarbloempjes. Flower zonder power. Sleeping God en Capitall zijn twee uitersten, maar geen van beiden leent zich ertoe om iemand op z’n gezicht te slaan.
Voor ons metalheads is het allemaal wat te dromerig en braaf, helemaal in het straatje dat Anathema is ingeslagen. Het soort muziek dat je ofwel aanbidt om zijn hoogbegaafdheid ofwel verfoeit om zijn hautaine arrogantie en gebrek aan echtheid. Het klinkt te intellectueel en straalt een soort muzikale decadentie uit. Terwijl het in wezen gewoon ontzettend softe tintelingetjes doorheen een heel gamma aan experimentele software-kablage zijn. Laat hen eens een maaiende grooveriff bedenken, ze gaan het niet kunnen! Ze hebben het pad van de eenvoud en het beginnerstadium gewoon overgeslagen en zijn daardoor niet gehard.
Tracklisting
- Masquerade
- We Are
- Sleeping God
- Hold On Liberty!
- OpalinE
- Capitall
- Open End
- Parallel Lines
- Over
- Aurora
- Destination
Line-up:
- Christophe Hessler – Vocals, Gitaar
- Thomas Zipner – Gitaar
- Moritz Müller – Drums
- Sebastian Wagner – Basgitaar
Links: