Dale Cooper Quartet & The Dictaphones – Paroles De Navarre
Denovali Records, 2010
Jezelf rustig in je luie zetel nestelen met een glaasje van je beste whiskey en deze muziek op je in laten werken, dat is de beste manier om deze cd te beleven. Dale Cooper Quartet brengt doom/jazz opgefrist met Milaanse straatgeluiden. Zorg dat je comfortabel zit, haal je cubano erbij en geniet ten volle van dit meesterwerk.
Naar aanleiding van het contract met een nieuw label besloot het Dale Cooper Quartet het pareltje Paroles De Navarre opnieuw uit te brengen op CD en dubbel-LP. Deze jongens maken muziek van de bovenste plank. Beginnen doet de plaat met een eenzame beklijvende saxofoon. Later wordt hij in zijn eenzaamheid bijgestaan door een piano, wat stille stemmen en geluidseffecten. In Une Cellier sleept de muziek zich gestaag voort en komt zij onderweg een verdwaalde sample of saxofoon tegen. Stilaan vallen alle puzzelstukjes in elkaar en bouwt de track zichzelf op. Je kan de blauwgrijze sigarettendamp in het flauwe schijnsel van de podiumspot in een duistere Parijse jazzbar bijna om je heen voelen kronkelen. Zeker tijdens La Boudoir met zijn straatgeluiden, verre saxofoon en geweldige vocalen van Zali Bellaccico. Aucun Cave neemt je dan weer even mee naar India met zijn betoverende fluit en rauwe langspeelplaatruis. Merkwaardig aan deze plaat zijn vooral de songtitels: ze zijn namelijk allen delen van een huis. Sterk wat deze jongens kunnen doen met je geestesoog!
Deze plaat is een gouden pareltje voor zij die het wel eens rustiger aan willen doen en kunnen genieten van wat muzikaal hoogstaande rust. Deze jongens weten hoe hun instrumenten te hanteren en dit is een bewijs dat er, hoog daarboven, een god bestaat die van goede muziek houdt.
Tracklisting:
- Ta Grenier
- Une Cellier
- La Boudoir
- Aucun Cave
- Ma Dressing
- Ma Couloir
- Sa Vestibule
- Mon Bibliotheque
- Elle Corridor
- Lui Hall
Links: