Tellus Requiem – Invictus
Nightmare Records, 2013
Tellus Requiem werd in 2007 opgericht door gitarist Stig Nergård en bracht drie jaar geleden al een veelbelovend titelloos debuut uit. Invictus doet wat elke tweede plaat zou moeten doen: de eerste overtreffen.
De progressieve metal van Tellus Requiem is enorm melodieus en veelzijdig. Bovendien zorgen invloeden uit Oosterse folkmuziek voor een heel eigen draai. Reken daarbij de filmmuziekachtige orkestratie en dan weet je dat er een druk, maar vooral indrukwekkend plaatje voor je ligt. Zelf noemt men Symphony X, Opeth en Megadeth als invloeden, maar geen van die bands is zo avontuurlijk als dit Tellus Requiem.
Invictus is geen makkelijk album. Hoewel de melodieën meteen aanspreken is de muziek zo complex, bedrijvig en ambitieus dat een aantal luisterbeurten nodig is om alles te doorgronden. Het belangrijkste baken in dit doolhof is zanger Ben Rodgers. Hij klinkt als een jonge Kai Hansen, maar wel krachtiger en veelzijdiger. Hij loodst je door de ingewikkelde nummers heen en zorgt voor houvast. Dat is geen overbodige luxe gezien de vele tempowisselingen, breaks, leads en wat niet allemaal die de revue passeren.
Ik werp wel eens op dat er maar weinig progressief is aan het progressieve genre tegenwoordig. Gelukkig is er dan af en toe eens een band als Tellus Requiem dat als een frisse wind door het genre waait. Een meer dan voortreffelijk album.
Tracklisting:
- Ab Aeterno
- Red Horizon
- Eden Burns
- Reflections Remain
- Twilight Hour
- Sands Of Gold
- Tranquility
- Redemption
- Invictus
- Dies Irae
Line-up:
- Ben Rodgers – Vocals
- Stig Nergård – Guitars
- Ivar Hagen Bøe – Bass
- Anders Berg Sundbø – Keyboards
- Vidar Lehmann – Drums
Links: