Surrender of Divinity – Manifest Blasphemy
From Beyond Productions, 2006
Interessant fenomeen, black metal uit een zonnig en exotisch land. Surrender of Divinity komt uit Thailand. Daar hebben ze lekker weer, lekker eten, mooie meiden, mooie stranden. Toch speelt deze band black metal, muziek vol grimmige, ijzige duisternis. Wanneer heb je dan die grimmige, ijzige duisternis gevoeld? Was het toen de zon lekker op je bolletje scheen? Of toen je die lekkere massage kreeg?
Toch bewijst Surrender of Divinity dat exotische bands ook evil kunnen zijn. Het laatste album, Manifest Blasphemy, bestaat uit gekrijs, blastbeats en coole riffs. Het Siamese trio maakt een soort chaotische war/black metal, zoals die ook gespeeld wordt door acts als Black Witchery, Conqueror, Impiety en Blasphemy. En doet dat met voldoende overtuiging en mensenhaat.
Manifest Blasphemy is het tweede album van de Thaise band. Maar helaas, vergeleken met het debuut Oriental Hell Rhythmics klinkt de opvolger op eerste gehoor een beetje gammel. De gitaren staan zacht in de mix; hierdoor gaat de kracht van de riffs vaak verloren. Bovendien klinken de drums choatisch en niet strak.
Maar aan de andere kant raakt Surrender of Divinity, mede door die chaotische productie, de juiste snaar: rauw, necro en underground. Het gevoel van vroege Zuid-Amerikaanse band als Sarcofago, Vulcano, Holocausto komt weer helemaal terug.
O ja, nog een woordje gericht aan de gitarist. Als je een stage-name kiest: een naam als “Whathayakorn” klinkt niet echt evil.
Tracklist:
- Manifest Blasphemy
- Consecration of the Heathen Messiah
- Deglorification of the Dogs
- (Tale I) Satanic Storm
- (Tale II) Rise of the Possessed Ones
- (Tale III) The Apocalyptic Catharsis
Line-up:
- Whathayakorn – guitars
- Avaejee – bass, vocals
- Xulaynus – drums
Links: