Sunset in the 12th House – Mozaic
Prophecy Productions, 2015
Sol Faur en Hupogrammos, de twee ex-leden van de Roemeense trots Negur? Bunget die de oprichters werden van Dordeduh, hadden zin in iets anders. Geen blackmetal dit keer, maar psychedelische postrock die de heren op eigen maat versneden hebben, waardoor het zeker niet beperkt blijft tot enkel postrock. Het is wederom begonnen bij deze twee heren, maar met Sergio Ponti op drums is het merendeel van Dordeduh vertegenwoordigd. Bassist Mihai Moldoveanu was eveneens live-muzikant voor die band in het verleden, dus het moge duidelijk zijn dat de plannen voor Sunset in the 12th House ontstaan en uitgewerkt zijn binnen deze band.
Zes tracks staan op deze eerste plaat, maar we zijn meteen vertrokken voor een uur aan materiaal. Dat betekent dus relatief lange nummers en vooral het eerste nummer spant hierbij de kroon. Al vanaf de eerste helft van Seven Insignia valt op dat dit geen ordinaire en alledaagse postrock is. De band begint erg rustig, brengt vervolgens wat gedempte gitaarpartijen aan met wat symfonische lading erop en hier beginnen de gitaristen vervolgens wat op in te spelen. Halverwege de track klinkt het even puur harmonisch, met erg mooie postrock die plots weer overgaat tot een doomy groove die stelselmatig wat proggy kantjes ontwikkelt en steeds meer atmosferische invulling meekrijgt. Wat vooral wennen is, is dit verhaal dat van logge en symfonische grooves overgaat op de fleurige postrock.
Arctic Cascades en Paraphernalia of Sublimation hebben wat hetzelfde verloop, en dat verschilt duidelijk van de eerste track. Het begin is behoorlijk geheimzinnig en de tintelende postrocklijnen zorgen dat deze nummers heel wat luchtiger klinken dan de gigant die ervoor kwam. De grooves blijven min of meer buiten de nummers tot halverwege de derde track, waar ze plots even opduiken. Al gauw neemt een warme gitaarlijn en heerlijke baslaag het hier echter over en krijgen we meteen een van de betere momenten op dit debuut te horen. Op meesterlijke wijze brengen deze heren een funky sfeertje aan dat prima past na die instrumentale warmte, om vervolgens over te gaan naar een einde dat weer iets mysterieuzer en geladen klinkt. Een wereld van verschil komt op ons af met Desert’s Eschaton, waar aanvankelijk wat Arabische zang klinkt en de band hier een verbluffende, psychedelische akoestische invulling aan geeft. Deze meesterlijke jamsessie is eentje die je absoluut moet gehoord hebben.
Ethereal Consonance houdt het aanvankelijk erg rustig en sfeervol, met dromerige synthgolven en opnieuw een erg fijne baslaag op de achtergrond. Halverwege duikt er plots wat clean geroep op, maar de band houdt het een ganse track eigenlijk rustig, tot ze naar het einde toe weer op typische wijze wat meer opbouw aanbrengt, maar zonder dat de muziek tot uitbarsting komt. Samen met de drie voorgaande tracks vormt dit totaal van om en bij de dertig minuten eigenlijk de hoofdreden waarom je deze plaat moet aanschaffen of op zijn minst gehoord moet hebben. Afsluiter Rejuvenation klinkt opnieuw immers weer wat groovier, maar plots duiken er ook wat grunts op en dat hoefde echt niet op deze schitterende instrumentele plaat. Het past ook totaal niet in verhouding met de vakkundige postrock en de lekkere vibe die je voelt op dit nummer. Een beetje de koude douche aan het eind van een prachtige plaat, maar ik ben zeer tevreden met het half uur tussen de eerste en de laatste track.
Het moge duidelijk zijn dat je de pracht van deze band niet in een paar woorden kan verwoorden. Elke track op deze plaat bezit een eigen ziel en eigenlijk doet het afbreuk aan deze band om er gewoon de noemer ‘postrock’ op te plakken, al is die stijl absoluut aanwezig op Mozaic. Deze plaat haal je in huis om weg te dromen op het merendeel van de tracks en te genieten van het verhaal dat op je afkomt. Opnieuw klasse en dat buiten het eigen vakdomein. Goed gedaan, heren van Dordeduh!
Tracklisting:
- Seven Insignia
- Arctic Cascades
- Paraphernalia of Sublimation
- Desert’s Eschaton
- Ethereal Consonance
- Rejuvenation
Line-up:
- Mihai Moldoveanu – Bas
- Sergio Ponti – Drums
- Sol Faur – Gitaar, synth
- Hupogrammos – Gitaar, zang, synth
Links: