Summoning – Old Mornings Dawn
Napalm Records, 2013
Ah, Summoning, behoeders der epische metal. Samen met Falkenbach momenteel de meest serieus genomen pagan/”medieval” metalband. Protector en Silenius houden de Tolkien-aarde levendig als geen ander, nu al zeven studioalbums en haast evenveel EP’s lang. Iedereen viel ooit wel eens ten prooi aan de epiek van Summoning. In mijn geval was dat bij Let Mortal Heroes Sing Your Fame, toch ook al 12 jaar geleden. Hun laatste album, Oath Bound dateert ondertussen toch ook al van 2006, het werd stilaan tijd voor een nieuwe episode in de saga.
Na een voorzichtige introductie in de nieuwe plaat komt na twee nummers het titelnummer tevoorschijn. Het laat meteen de openers ver achter zich en klinkt naar Summoning-normen behoorlijk fris en beweeglijk. Geen enkele andere band komt weg met sommige van de antieke toetsenbord-klanken die Summoning al sinds jaar en dag gebruikt. En toch, toch maken ze er een ontluikend luisterspel van, telkens weer, waar je de geluiden bij vergeet en de Lord of the Rings-panorama’s het overnemen. De trompetten in het titelnummer worden echter in de vergetelheid gespeeld door de tamboerijnen, fluiten en vooral het geweldige gitaargeluid op The White Tower. Een prachtig nummer, weergaloos mooi opgebouwd. Caradhras start wederom met een goedkoop klinkend – vrij exotisch – instrumentaal geluid, dat op de één of andere manier in het dik negen minuten durende epos verwordt tot een haast sacraal begeleidingsnummer in de nieuwste Summoning-ervaring. Ook hier speelt het duo-gitaaspel een grote rol in de middeleeuwse dynamiek, net als de voorgeprogrammeerde percussie, die zich stelselmatig ontwikkelt. En zo gaat het maar door, nummer na nummer, queeste na queeste.
Het heeft eigenlijk geen nut meer om stil te staan bij de kwaliteit van de klanken, Summoning heeft zijn eigen geluid jaren geleden al ontdekt en houdt er succesvol halsstarrig aan vast, met enkele hedendaagse neofolk/medieval-danse macabre-accenten. Stijlen komen en gaan, Summoning zal nimmer vergaan. Het is niet anders. Old Mornings Dawn is de bevestiging van de tijdloosheid van Summoning. Een score geven hieraan voelt zelfs verkeerd aan. Dus, voor wat het waard is:
Tracklisting:
- Evernight
- Flammifer
- Old Mornings Dawn
- The White Tower
- Caradhras
- Of Pale White Morns and Darkened Eves
- The Wandering Fire
- Earthshine
Line-up:
- Protector – Vocals, Guitars, Keyboards, Drum programming
- Silenius – Vocals, Keyboards, Bass
Links: