Het gebeurt helaas niet zo vaak meer dat een promo van een voor mij onbekende band mij weet te verrassen. Meestal betreft de muziek een variatie op een thema dat al zo vaak gespeeld is. Het Portugese Sullen is hier een uitzondering op. Niet dat de band iets compleet anders laat horen, maar de groep gooit niet de meest voor de hand liggende invloeden bij elkaar om tot een toch redelijk eigenzinnig geluid te komen.
Openingsnummer The Prodigal Son geeft direct bloot wat dit album te bieden heeft. Na een sterk gezongen meerstemmig a capella intro dendert een logge dissonante riff door de speakers. Het duurt vervolgens niet lang voordat zanger David Pais zijn cleane stem verruilt voor een raspende grunt. Het nummer kent geen typische structuur maar blijft gebaseerd op één riff die continu van patroon verandert en de spanning van dit nummer opbouwt, om opeens plaats te maken voor cleane gitaren die de zalvende stem van Pais naar het einde van het nummer begeleiden.
Een van de hoogtepunten van dit album is Acheronta Movebo, een nummer dat opvalt door de wat meer conventionele opbouw en de overduidelijke Alice In Chains-invloeden. Daar tegenover staat het brute Memento, dat bol staat van de zware riffs en met imposante drumpartijen naar een hoger plan wordt gemept door Marcelo Aries.
Ten slotte een punt van kritiek. Met 33 minuten is Nodus Tollens – Act 1: Oblivion geen bijzonder lang album. Met Soul Interrupted en The After gaan meer dan vier minuten verloren aan instrumentale niemendalletjes. Als dan de laatste twee minuten van afsluiter Fail-Safe ook nog eens bestaan uit oninteressante soundscapes blijft er effectief maar een klein halfuur aan muziek over. Een verrassend goed halfuur, dat dan weer wel!
Score:
81/100
Label:
Eigen Beheer, 2021
Tracklisting:
- The Prodigal Son
- Skylines
- Soul Interrupted
- Acheronta Movebo
- Memento
- Human
- The After
- Fail Safe
Line-up:
- David Pais – Zang
- Pedro Mendes – Gitaar
- André Ribeiro – Gitaar
- Ricardo Pinto – Basgitaar
- Marcelo Aires – Drums, toetsen
Links: