De nieuwste release van Fólkvangr Records is er in de vorm van Suicide Forest. Fólkvangr Records wist de laatste jaren te verrassen met platen van bands, meestal eenmansbands, als Violet Cold, Enisum en Afar. Vaak atmosferisch, soms ook post-black metal en in het geval van Suicide Forest is het depressieve black metal. Deze plaat zou een samenvoeging zijn van twee eerder uitgebrachte EP’s van de Amerikaan achter Suicide Forest. Dat zelfmoordbos bestaat trouwens echt, Aokigahara, en is een bos dat ligt aan de voet van de berg Fuji in Japan. Daar plegen tientallen mensen per jaar zelfmoord. Prima humus lijkt me.
Suicide Forest brengt typische minimalistische USBM, met in de gitaren een zweem Xasthur en qua drums bijzonder veel plastiek geluiden. Rommelige en saaie atmosferische black, met een rauwe doch dunne sound en weinig tot geen memorabele momenten in de nummers die iets sneller zijn dan de meeste depri black die ik tot op heden heb mogen aanhoren. Hier en daar krijg je wat Striborg-gehuil, een streepje piano, onstrak akoestisch gitaargetokkel en wat achtergrondgeluiden die moeten zorgen dat je het einde van de plaat haalt. Het lukt, amper. Ik zou jullie toch willen aanraden de andere platen van dit label eens op te zoeken, met name het geniale Anomie van Violet Cold.
Label:
Fólkvangr Records, 2017
Tracklisting:
- A Declaration of Misanthropy
- The Embrace of Solitude
- This Silence
- A Sobering Reflection
- Not for a Lack of Trying…
- Woods of Indifference
- The Pain of Existence
- Sea of Glass
Line-up:
- A. Kruger – Alle instrumenten, Vocalen
Links: