Steak Number Eight – The Hutch
Indie Recordings, 2013
Op de dag dat RSC Arrogantia in België zijn massaal veel grotere budget omgezet ziet in een zoveelste logische titel, door op de laatste speeldag met heel veel geluk en veel vuile fouten gelijk te spelen tegen de tweede in de ranglijst, een clubje uit – ocharme – Zulte-Waregem, ondanks een wereldrecord aan gemiste penalties in een voetbaljaar tijd, op die dag maakt Steak Number Eight mij er nog eens bewust van dat er wel degelijk talent rondloopt in België en dat voetbal er eigenlijk totaal niet toe doet. Steak Number Eight, de wake up call. Waar Belgische teams internationaal belachelijk weinig voorstellen heeft Steak Number Eight een contract binnengehaald op het Noorse Indie Recordings, thuis van meer dan één grootheid binnen de metalscene. Hun derde album The Hutch is bij voorbaat haast een succes te noemen.
Ik leerde Steak Number Eight zoals velen kennen met het nummer Dickhead, met bijhorende hilarische clip. Op The Hutch leer ik ze opnieuw kennen. Men klinkt nog steeds lomp en rauw, maar is gegroeid, zowel in de breedte als in de diepte. Wanneer je een nummer als Cryogenius hoort, dan hoor je de gevoeligheid van een Alice in Chains, de sfeer van een Isis en het abrasieve karakter… van Steak Number Eight. Er zit nog steeds panache in de nummers, nog steeds die typische drive die je wil doen luisteren en beleven tegelijkertijd, je zowel met gespitste oren de teksten wil laten horen als met de ogen dicht alle ritmes wil laten volgen. Het beste van vele werelden dus. De atmosferische instrumentale opbouw met een gelaagde muur aan geluid heeft wel degelijk een post-rock/metal signatuur, maar in mijn oren evenveel een Tool-DNA. Iets wat ik nog nooit eerder als namedropping gebruikt heb. Vooral door de intieme emotionaliteit (ik moest soms zelfs aan Katatonia denken) is die laatste dimensie erbij gekomen. Normaal gaat dat ten koste van de agressiviteit, brutaliteit, de pittigheid zeg maar, in dit geval komt The Hutch er alleen maar sterker uit, in de breedte en de diepte.
RSC Arrogantia en zijn successupportertjes mogen nog jaren aan een stuk koning zijn in België en ultieme losers in Europa, uiteindelijk blijft het een marginaal gebeuren om het ketjes-crapuul in Brussel in de stadia en uit de kostelijke gevangenissen te houden. Met dank aan Steak Number Eight, nogmaals, voor de trap in de ballen en de klop op de kop.
Tracklisting: 
- Cryogenius
- Black Eyed
- Photonic
- Push / Pull
- Pilgrimage of a Black Heart
- Exile of our Marrow
- The Shrine
- Slumber
- Ashore
- Rust
- Tearwalker
Line-up:
- Brent Vanneste – Vocalen, Gitaar
- Cis Deman – Gitaar
- Jesse Surmont – Basgitaar
- Joris Casier – Drums
Links: