Spectral Lore – III
I, Voidhanger Records, 2014
Als je even anderhalf uur de tijd hebt, dan moet je de laatste plaat van Spectral Lore eens opsnorren. De Griek Ayloss kwam met zijn blackmetalproject al een paar keer over de vloer bij onze redactie en wat te horen was viel altijd wel in de smaak. III is langspeler vier, want twee jaar terug besprak ik Sentinel, de plaat die de numeriek doorbrak. Deze keer heeft hij er een dubbelalbum van gemaakt, met als naam voor deel één “singularity” en als naam voor deel twee “eternity”. Samen vormen ze één geheel; ik vind die spirituele insteek wel goed gevonden.
Destijds had ik het wat moeilijk met de stijl van deze man en twee jaar later heb ik er nog altijd last van. Hoe meer ik luister naar Spectral Lore, hoe meer ik echter besef dat de fout bij mezelf ligt en niet bij de muziek van deze man. De aard van het beestje moet gewoon wat wennen, want het werk van Ayloss klinkt archaïsch en underground, maar vertoont tegelijkertijd een brilliante diepgang. Repetitief worden riffs bespeeld waar met snijdende gitaargolven alsmaar dieper gegraven wordt. Vaak is die diepgang melancholisch, maar op The Cold March Towards Eternal Brightness en A Rider Through The Lands of An Infinite Dreamscape zou je hem net zo zeer episch kunnen noemen. Pas als het lied stopt, of gewoon even op gekke wijze pauzeert, weet je dat je psychologisch even compleet van de kaart was. Naast de psychedelische loops maakt de man ook gebruik van melancholische riffs die haast altijd op schitterende wijze worden uitgediept en worden bijgestaan door synthgolven.
Maar op III kom je niet alleen blackmetalgeweld tegen dat je psyche bespeelt. Ayloss heeft ook traag uitgesmeerde doom/sludge momenten (onder andere The Veiled Garden), raadselachtige akoestiek (in combinatie met ambient op Drifting Through Moss and Ancient Stone) en spirituele synthlagen. Dit alles wordt aangebracht binnen een complexe structuur en staat in verhouding tot de ruwe, melancholische black die de man aanbrengt. Ook vocaal is het wat wennen, want elke vocale vormgeving verdwijnt mee in de complexiteit van dit alles, maar alles klopt wel. Het ligt een eerste keer gewoon wat stevig op de maag, maar je leert het wel verteren om het uiteindelijk meer en meer te appreciëren.
Moeilijk om in zo’n kluwen je weg te vinden dus en nog moeilijker om er een waarde op te plakken die ook vasthangt. Spectral Lore brengt muziek die afhankelijk van je geduld en ingesteldheid een pak kan variëren. Wil je echter proeven van de pracht die deze man voorschotelt, dan raad ik je Cosmic Significance aan. Een lied dat rustig aanvangt, halverwege een overgang neemt naar blackmetal en waar vervolgens voortgeborduurd wordt op een epische en melancholische laag. Een nummer waar je nog wat gespaard blijft van de drukte, maar zeker ook een hoogtepunt op deze plaat. Misschien dat ik ergens hoopte op meer van die nummers, waarin je iets meer houvast hebt en waar het toch allemaal prachtig blijft klinken. Of misschien moet het gewoon nog wat meer rijpen om een plekje in de jaarlijst te krijgen, of net iets bijgeveild worden in sound. In elk geval, hier zit een pak potentieel in.
Tracklisting CD 1 “Singularity”:
- Omphalos
- The Veiled Garden
- The Cold March Towards Eternal Brightness
- Drifting Through Moss and Ancient Stone
Tracklisting CD 2 “Eternity”:
- The Spiral Fountain
- A Rider Through The Lands of An Infinite Dreamscape
- Cosmic Significance
Line-up:
- Ayloss – Alles
Links: