Toen Sparzanza in 1996 opgericht werd, speelde de groep stoner. Na acht albums zitten we daar ver vandaan. Zelf beschrijven de heren hun sound als een kruising tussen Black Label Society, Alter Bridge en Pantera. Dat hoor je echter nergens terug op dit Announcing The End. Persoonlijk zou ik het omschrijven als melodieuze power metal met enerverende trekjes. Af en toe is de aanwezigheid van Danzig ook goed te merken en op sommige nummers klinkt vaag Metallica door.
Uitblinkers op deze release zijn het titelnummer Announcing, met lekker rauwe zanglijnen, en The Dark Appeal, dat heerlijk doordraaft op een vette riff. Hier en daar hoor je ook weleens Volbeat doorklinken. Daarmee is het vet meteen wél van de soep, want de rest van de plaat bestaat uit een inwisselbare massa doorsneenummers. Alle clichés van het genre worden bovengehaald maar ze werken zelden. Een ballad als Whatever Come May Be is zelfs ronduit slaapverwekkend.
Concluderend zou je kunnen stellen dat een groep die eenentwintig jaar bezig is en hier zijn achtste werkstuk op de wereld loslaat, toch iets meer pretentie aan de dag mag leggen dan het produceren van vrij doorsnee muziek. Het is allemaal niet slecht, maar onderscheidt zich nergens van de middelmaat. Ergens op de achtergrond tijdens een lange autorit op een Amerikaans highway zal het nog wel aardig wegluisteren, maar hier in Europa gaat deze plaat niets doen. Jammer, maar helaas.
Score:
68/10
Label:
Despotz Records, 2017
Tracklisting:
- Announcing the End
- Damnation
- Whatever Come May Be
- Vindication
- The Trigger
- Breathe in the Fire
- One Last Breath
- To the One
- The Dark Appeal
- We Are Forever
- Truth Is a Lie
Line-up:
- Fredrik Weileby – Zang
- Calle Johannesson – Gitaar
- Magnus Eronen – Gitaar
- Anders Åberg – Drums
- Johan Carlsson – Bas
Links: