Solisia – The Film of my Life
Club Inferno/Eigen Beheer – 2008
Voor deze demo geldt exact hetzelfde als voor deze
, ware het niet dat Solisia toch onderdoet voor de naar de naam Silenzio luisterende genregenoot. Waarom? Door het belabberde gezang, wat ook nog eens gekenmerkt wordt door een verschrikkelijk Italiaans accent, dat het bij lange niet haalt bij dat van de ter vergelijking opgegeven bands, namelijk Dream Theater, Symphony X, Epica en Within Temptation. Daar noem je dan ook wat. Qua spel lijkt het al helemaal niet op de eerste drie, en op Within Temptation in de verste verte wellicht een heel klein beetje.
Verder geldt voor een groot gedeelte hetzelfde als voor eerder aangehaalde demo.
Qua instrumentatie steekt het kwalitatief goed in elkaar, maar qua composities is het van een belabberd niveau. The Film als dieptepunt, een nummer dat gekenmerkt wordt door een volstrekt overbodig serieus orgelintro, waarna de band inzet met een melodie die zo uit de playlist van de draaimolen op de kermis gekopieerd lijkt. Tel hierbij de zang op en het is skippen geblazen.
Ook het eindoordeel is idem aan dat van Silenzio: Solisia is op het eerste gehoor een band met weinig potentie, en een compositorische stoornis. Een goede producer en ondersteuning van een orkest doen echter vaak wonderen. Het zou me niks verbazen als de band het ook nog eens een eind zou schoppen.
Tracklist:
- Mystery
- The Film
- Escape
- Fog
Line-up:
- Marilena Stigliano – Vocals
- Gianluca Quinto – Guitars
- F. Wilson di Geso – Keyboards
- Andrea Arcangeli – Bass
- Marcantonio Quinto – Drums
Links: