Sol – And the Mouth of Time Is Open
Eigen Beheer, 2013
Ondanks zijn lange levensduur is Sol nooit opgegaan in de ogen van vele doomliefhebbers. De eenmansband uit Denemarken die wordt bezield door ene Emil Sol Brahe is al toe aan zijn vijfde album, en switchte van Vàn Records over naar eigen beheer. Niet meteen een positief teken aan de wand, maar je weet maar nooit.
Vijf nummers, waarvan het laatste dik twintig minuten lang wegdreunt. Meneer Sol brengt op geanimeerde manier een stuk proza, monologen op een neofolkerige manier, telkens met een soort van trommels, accordeon en ander instrumenten die ik moeilijk kan identificeren. Op het titelnummer wordt de seance een stuk grimmiger met gitaargefluit en andere noise, terwijl Ceremonial Rot een lang en slepend funeral doom nummer is waarbij enkel door zijn heel kenmerkende stijl Here Sol het verband legt met de andere nummers op deze plaat. Indringend en intens is het wel, lichtjes pretentieus en saai helaas ook wel na zoveel rauw klagend, wanhopig en gefrustreerd gemekker.
Het laatste nummer is een langdurige dreun met weinig of geen animo, van hetzelfde laken een broek als de rest van het album. Ik vind er persoonlijk weinig aan, ook al is het consequent gebracht en met een duidelijke visie. Fans zal hij zeker hebben, ik behoor alleen niet meteen tot die groep.
Tracklisting:
- As the World Burned
- And the Mouth of Death Is Open
- Ceremonial Rot
- This Realm Is Free and Remains Eternal
- Hill
Line-up:
- Emil Sol Brahe
Links: