Soilent Green – Inevitable Collapse in the Presence of Conviction
Metal Blade, 2008
“Hey, is dit de nieuwe Soilent Green of zo?” vroeg een maat laatst aan me toen ie in m’n auto stapte. En inderdaad, ik had het gloednieuwe werkstuk
Inevitable Collapse in the Presence of Conviction net in de cd-speler gedouwd. Sommige bands zijn nou eenmaal al na twee gitaaraanslag te herkennen en
Soilent Green is daar duidelijk één van. Op dit nieuwe album gaat de band vrolijk door met waar het goed in is: het maken van smerig ronkende, rockende
death/grind/sludge nummers met een enorm hoog vette riff-gehalte en die typische southern feel. Of zoals ze het zelf noemen: Swamp grind. Een treffende term.
De band is na verschillende nare gebeurtenissen (inclusief twee busongelukken, een schietpartij en hurricane Katrina) eindelijk weer eens in wat rustiger vaarwater terecht gekomen.
In Metal Blade is met dit nieuwe album een nieuwe broodheer gevonden en zou dit nieuwe album het begin van een nieuw tijdperk moeten inluiden.
Niet dat de band het muzikaal plots over
een andere boeg gooit, integendeel, de laaggestemde, sludgy gitaarriffs worden weer als een wervelwind op je afgevuurd en je vervalt van de ene tempowisseling in de andere.
De oerstrakke blasts van Buckley worden weer moeiteloos gevolgd door logge, moerassige breakdowns. Alsof Crowbar en Nasum de handen ineen geslagen hebben
maar dat Soilent Green zelf de riffs aangeleverd heeft. Het door Erik Rutan opgenomen resultaat mag er in ieder geval zijn!
Ik ga hier overigens niet roepen dat dit de beste Soilent Green tot nu toe is, of de meest volwassene, wat dan ook. Dat moet een ieder maar voor zichzelf uitmaken.
Wat ik wél kan zeggen is dat ik Inevitable Collapse… persoonlijk wel het lekkerst vind wegluisteren. De keur aan walsende riffs lopen allemaal nét wat lekkerder inelkaar over en er is meer
afwisseling te bespeuren dan ooit tevoren. Het soms bijna bluesy Mental Acupuncture, het snoeiharde When All Roads Lead to Rome en de vele akoestische
intermezzo’s en intro’s houden de plaat spannend en veelzijdig, met als twee hoogtepunten For Lack of Perfect Words en In the Same Breath, twee nummers waar alle
puzzelstukjes perfect op hun plaats lijken te vallen. Kortom: Soilent Green blijft een band om te koesteren en de heren leveren hiermee weer een dijk van een plaat af!
Tracklist:
- Mental Acupuncture
- Blessed In The Arms Of Servitude
- In The Same Breath
- Antioxidant
- Lovesick
- Rock Paper Scissors
- Superstition Aimed At One´s Skull
- For Lack Of Perfect Words
- When All Roads Lead To Rome
- All This Good Intention Wasted In The Wake Of Apathy
- A Pale Horse And The Story Of The End
Line-up:
- Brian Patton – guitars
- Tommy Buckley – drums
- Ben Falgoust – vocals
- Scott Crochet – bass
Links: