So Hideous, My Love – To Clasp a Fallen Wish with Broken Fingers
Play the Assassin Records, 2011
Aan alle hipsters, experimentele weetikveelwatmetalhardcorextremerockalternative en metalheads die niet bang zijn voor een gewaagd uitstapje: So Hideous, My Love gaat jullie kippenvel bezorgen met deze debuut-EP.
Wat de New Yorkers op hun zeventien minuten durende vier-tracker doen is nog niet zo vaak gehoord. Ze mixen de post-metal van Céleste en Cult of Luna met de melancholische screamo van Envy en Raein en bekleden dat met een lappendeken van klassieke muziek en ambient. Een heel bevreemdend effect, maar de band weet een bloedmooie neerslachtigheid over te brengen en nergens cliché over te komen. Van ‘songs’ valt er niet echt te spreken, maar dat doet er niet toe. Alles draait immers rond sfeerschepping en juist daarin blinkt So Hideous, My Love uit. De staalharde gitaarriffs krijgen een dramatische touch door de combinatie met klassieke muziek. De gescreamde zang zit ook in de instrumentale golven verwerkt, zoals in shoegaze wel vaker gedaan wordt.
Wauw, ik zou dit zelfs aanraden aan fans van Trist en Gris. Wie door de beschrijving enorm nieuwsgierig geworden is, kan het album streamen via Bandcamp. Het is niet mijn gebruikelijke hoekje, maar deze EP is zonder meer een parel te noemen.
Tracklisting:
- Handprints on Glass
- Prelude in G Sharp Minor
- However Boldly Their Warm Blood Spit
- To Clasp a Fallen Wish with Broken Fingers
Line-up:
- Brandon – keyboards, vocalen
- Etienne – gitaar
- Chris – bas, vocalen
- Danny – drums
Links: