Skogyr – Rainchants
BadMoodMan Music, 2008
Dacht ik net dat het buiten weer wat droog aan het worden was, schuif ik het debuut van het Russische Skogyr in mijn cd-speler. Ik had het natuurlijk kunnen weten
met zo’n titel… Rainchants staat in het teken van die typische herfstdag, waarbij de zon wordt verdrongen door dikke wolkenpartijen, waarna het water met bakken uit de
hemel valt. Echt zo’n dag om voor de kachel te kruipen en een sfeervolle black metal plaat op te zetten.
Nou zou je zeggen dat dit album daar uitermate geschikt voor is, maar dat is het maar gedeeltelijk. Vier nummers en een cover telt Rainchants, waarbij Chant II en
Chant III respectievelijk twaalf en dertien minuten klokken. Nou hoeft dit normaal geen probleem te zijn, ware het niet dat de heer Farakh ervoor gekozen heeft geen zang
te gebruiken. Dit betekent dus dat het muzikaal wel erg afwisselend dan wel sfeervol gehouden moet worden, wil het een boeiend geheel blijven. Vooral tijdens de twee
lange nummers slaat de verveling na ongeveer de helft van het nummer toe en ervaar ik het vervolgens als saai en inspiratieloos. En daar helpt een plotselinge blastbeat
(aan het eind van het tweede nummer; hoe ongepast) absoluut niet bij! Het derde nummer heeft als basis een aardige pagan-achtige riff en wordt dit mooi afgewerkt met
sferische toetsen, alleen hetzelfde probleem treedt op na een minuut of zes/zeven.
Beste nummer daarom is misschien nog wel Chant IV, zowel qua riffs/melodie als qua lengte. Hier laat Skogyr horen wel degelijk wat in zijn mars te hebben.
Wel een euvel om nog te vermelden is overigens het soms matige drumcomputer-gebruik. Deze loopt namelijk (vooral tijdens overgangen en breaks) regelmatig achter de feiten aan,
iets wat wel érg amateuristisch overkomt natuurlijk.
Nee, dit is helemaal niet slecht te noemen, maar genoemde kanttekeningen zijn toch wel van dien aard dat we hier zeker niet kunnen spreken van een topper of subtopper in het genre.
Zang had misschien nog wat kunnen toevoegen, maar ook compositorisch is het af en toe nét wat te langdradig. En ook de cover van Akira Yamaoka tilt het niveau niet omhoog.
De volgende keer wat meer nummers als nummer vier,
de drumcomputer beter instellen en alles wat beter afwerken, dan komt het vast wel een keer goed met deze Rus. Nu rest de middelmaat.
Tracklist:
- Chant I
- Chant II
- Chant III
- Chant IV
- Silent Hill (Akira Yamaoka cover)
Line-up:
- Farakh – all instruments
Links: