Six Feet Under – Death Rituals
Metal Blade, 2008
Ik ben ondertussen de tel kwijt, hoeveel hebben ze ondertussen niet uitgebracht? De meeste mensen houden wel van het debuut Haunted, maar er zijn ook veel tegenstanders. Six feet Under is een love it or hate it-band geworden. Beschuldigd van extreme repetitiviteit en saaiheid proberen ze toch de wereld te verleiden met hun nieuwe album. Het zoveelste doodshoofd op de cover geeft alvast een dubbel gevoel.
A propos, even schetsen vanuit welk standpunt ik dit schrijf. Six Feet Under heeft veel sterke punten: de verstaanbare vocals, de billenklets-ambiance, de herkenbaarheid, de behoorlijk aanstekelijke riffs die een gans nummer kunnen dragen… en de klassiekers natuurlijk, bestaande uit simpele doch zeer doeltreffende nummers. Daar begint het al. De vocalen van meneer Barnes zijn helemaal niet zo verstaanbaar meer. In de eerste nummers klinkt het constant als een verkouden beer. Ok, Bringer of Blood was voor de vastgeroeste death metal-fan iets teveel van het goede, en de geknepen keelscreams zijn gedecimeerd in aantal, maar het gebrek aan articulatie is fundamenteel gebrekkig.
Eulogy For The Undead is het eerste nummer wat in zijn eerste minuut een beetje indruk maakt, maar de overgangen en de samenstelling zijn, net als die van de eerste zes nummers gewoon zwak. Nergens die befaamde Six Feet Under-sfeer die je een gans nummer vasthoudt van begin tot einde. De nummers zijn precies verkapt en opnieuw aan elkaar geplakt soms, en het gitaarwerk is gewoon vervelend. De dubbele basdrum-sound is ok, maar ik vind hem niet strak en met momenten zelfs misplaatst. Het lijkt wel een montage van stukken uit verschillende nummers. Schande eigenlijk. Alleen de intro’s zijn fijn om horen.
Gelukkig zijn er ook positieve opmerkingen. Na de verschrikkelijke Mötley Cruë-cover, Bastard,
komt Into The Crematorium. Dat kondigt een virtueel tweede deel aan in de cd met daarna de vette nummers Shot In The Head en Killed in Your Sleep. Echte typische Six Feet Under-krakers. Normaal zou ik dit maar zo zo vinden, maar in vergelijking met de soms saaie en verkapte nummers die de cd vervolledigen, ben ik al tevreden hiermee.
Dit album is een beetje een teleursteller. Niets nieuws, te weinig pit, en wat oud is is vooral in elkaar gezet. Te weinig voor een band met zo een naam. Ik heb nog liever dat ze 13 nummers à la Victim of the Paranoid maken, of zelfs een tweede Bringer of Blood. Het wordt steeds duidelijker dat Six Feet Under meer rock in zijn muziek wil brengen, mij zint dat niet 100%. Nee, Bart is niet superblij.
Tracklisting:
- Death By Machete
- Involuntary Movement Of Dead Flesh
- None Will Escape
- Eulogy For The Undead
- Seed Of Filth
- Bastard
- Into The Crematorium
- Shot In The Head
- Killed In Your Sleep
- Crossroads To Armageddon
- Ten Deadly Plagues
- Crossing The River Styx
- Murder Addiction
Line-up:
- Chris Barnes – Vocals
- Steve Swanson – Guitar
- Terry Butler – Bass
- Greg Gall – Drums
Links: