Shining – Redefining Darkness
Spinefarm Records, 2012
Niklas Kvarforth, ofwel ‘The originator of suicidal black metal’ is een bijzonder heerschap. Het brein achter Shining, een emotioneel labiel persoon, een zieke geest, of gewoon een genie. Hier mag gerede twijfel over bestaan. Feit is wel dat Shining met Redefining Darkness wederom een instituut op zichzelf blijkt te zijn. Vooropgesteld dat de albumtitel enigszins sarcastisch opgevat mag worden, want een ander begrip geven aan het duistere is in dit geval juist niet minder duister te noemen. Shining is de vleeschgeworden vorm van promotie voor zelfmoord, automutilatie, depressie en andere onaangename zaken die een normaal mens zichzelf liever niet ziet ondergaan.
Inmiddels de achtste release, Shining behoud zijn roots in de black metal, maar is inmiddels een manifestatie geworden van vele genres. Evenwichtig is de verdeling tussen op blastbeats gespeelde black-stukken en Opeth-achtige bruggetjes en instrumentale passages, gitaarsolo’s, atmosferische diepgang met luide, cleane, zielvergruizende klaagzang. Het gehele album is een knap staaltje creativiteit, een kunstwerk dat tot leven komt, de luisteraar middels vele verrassende elementen in weet te pakken. Jazz-ritmes, een saxofoon, chaotisch, morbide sound, afkomstig van een man die zichzelf als grootste uitdaging heeft in het leven, slechts ondersteund door medewerking van zijn band, bijna niet te doorgronden. Het is moeilijk gevatte opmerkingen te schrijven over iets wat zo complex is, als je weet dat je niet zomaar ‘muziek’ voor je hebt. Dit gaat verder dan de gemiddelde (ook hierin zijn uitzonderingen) black metal-band die depressiviteit, zelfmoord, of Satanisme als ideologie heeft en deze aandraagt door middel van een bepaald geluid en teksten. Om Niklas Kvarforth en Shining wat beter te begrijpen moet je meer van hem zien, lezen en weten.
Complexiteit hoeft niet per se in technisch hoogstaande speelwijze doorgevoerd te worden. Wat Niklas en band produceert is complex, technisch ingewikkeld, maar anders dan we normaal bespreken als we het over het maken van muziek hebben. Het is hier niet zozeer ingewikkelde riffs, of breaks, of achtste maten op gitaar terwijl de drum driekwartsmaten speelt. Dit is complex als in; ik heb het hele album tweemaal gehoord voor- en tijdens deze review en ik weet nog steeds niet precies waar ik naar geluisterd heb. Laten we deze release koesteren. Of we heer Kvarforth nu wel of niet compleet serieus moeten nemen, als hij vanaf een hoteltoilet kinderen heroïne aanraadt tijdens een interview. Of zichzelf naakt in bad met bloed besprenkelend laat filmen, een siliconen vrouwenvagina beft en bloed drinkt uit een schedel. Dit is subliem, bijna de enige, al dan niet DE enige in zijn soort als je de optelsom maakt van de partjes waaruit Redefining Darkness bestaat. A sick mind is a joy forever. Succes met dit te doorgronden.
Tracklisting:
- Du, Mitt Konstverk
- The Ghastly Silence
- Han Som Hatar Människan
- Hail Darkness Hail
- Det Stora Grå
- For The God Below
Line-up:
- Niklas Kvarforth – Vocals
- Peter Huss – Guitars
- TBA – Guitars
- Christian Larsson – Bass
- Ludwig Witt – Drums
Links: