Shatter Messiah – Never to Play the Servant
Dockyard 1, 2006
Never to Play the Servant is de debuut-CD van de nieuwe, door Curran Murphy in het leven geroepen band Shatter Messiah. Insiders zullen Murphy kennen als voormalig live-gitarist van Nevermore en Annihilator en als ik me er lekker makkelijk vanaf zou willen maken zou ik kunnen zeggen dat deze plaat een prima mix is tussen die twee bands, waarbij de nadruk zwaar op Nevermore ligt. Einde recensie.
Maar goed, ondergetekende kan zich (nog) niet de arrogantie veroorloven van een doorgewinterde alles-al-lang-gehoord-en-meegemaakt-hebbende-redacteur van een vermaard maandblad, dus … .
Zoals gezegd is Nevermore de allesoverheersende invloed van Murphy en co., waarin we met drummer Robert Falzano overigens nog een oud-vazal van Jeff Waters (Annihilator) aantreffen. De muziek van het vijftal is afwisselend traag, Slayer-snel (Inflicted), soms licht chaotisch, maar altijd loodzwaar en boeiend en gelijk het grote voorbeeld voorzien van een goed gedoseerde portie melodie. Met Greg Wagner heeft de band bovendien een zanger in de gelederen die niet voor één gat is te vangen. Wagner (ex-Archetype) schreeuwt, brult, grunt en ja, zingt alsof hij met een fles drank in de hand achterna wordt gezeten door Warrel Dane zelf. Toch zal Shatter Messiah voorlopig nog even in de schaduw blijven staan van Dane en z’n maten. Waar Nevermore immers al albums lang uitblinkt in het schrijven van pakkende en spannende songs die zich door hun inventiviteit al rap in je pan nestelen, moet Never to Play the Servant het doen met wat vlakker componeerwerk. Echte uitschieters staan er dan ook niet op de plaat, niet naar boven, noch naar onderen. Ook de sound van de plaat zou wat evenwichtiger mogen, want het is nu wel erg duidelijk dat de gitarist de scepter zwaait, waardoor van het basspel van Ron Boisvert weinig meer overblijft dan een monotone dreun.
Degelijkheid troef dus, maar ik ben ervan overtuigd dat deze mannen in de toekomst met een absolute klapper gaan komen. Voor nu mogen ze gaan concurreren met een band als Communic, die, hoewel een stuk toegankelijker, in dezelfde vijver vissen. Mijn voorkeur gaat uit naar laatstgenoemde.
Tracklist:
- Never To Play
- Crucify Freedom
- Fratility
- Hatred Divine
- Fear To Succeed
- All Sainted Sinners
- Inflicted
- Drinking Joy
- Bad Blood
- Blasphemy Feeder
- Deny God
- Disillusion
- Bleed To Shadows
- New Kleen Killing Machine
Line-up:
- Greg Wagner – Vocals
- Curran Murphy – Guitars
- Dusty Holt – Guitars
- Ron Boisvert – Bass
- Robert Falzano – Drums
Links: