Severe Torture – Sworn Vengeance
Earache – 2007
“Vloeken is aangeleerd, word geen naprater..”
“Een vloek mist ieder doel..”
Iedereen heeft die borden van de bond tegen het vloeken wel eens langs de weg zien staan. Ikzelf kan er alleen maar om lachen en trek me er verder geen flikker van aan…
Okee, komt ie…
GODVERDEGLOEIENDEGODVERDOMME!!!! WAT IS DE NIEUWE SEVERE TORTURE VET!!
Zo, dat is eruit…
Vanaf de foto die op de promo staat, kijkt Dennis me aan. Het eerste wat opvalt, is dat hij tegenwoordig in bezit is van hetzelfde kapsel waar Tweety Sylvester ook mee getooid gaat. Dat is gelukkig niet het enige punt van vernieuwing op dit album. Nee, er is meer, veel meer. Men lijkt bijvoorbeeld veel meer songgericht te werk te zijn gegaan en Dennis gebruikt zijn stem veel gevariëerder dan voorheen. De plaat gaat van start met het beukende Dismal Perception, de melodie van dit nummer vinden we trouwens ook weer terug in het afsluitende Submerged in Grief, waarmee Severe Torture dus min of meer hetzelfde truukje uithaalt als Suffocation op Souls to Deny.
De invloeden vanuit de “hyperblast” death metal zijn behoorlijk minder geworden. Maar wees niet bang, Severe Torture is beslist geen popplaatje geworden hoor, met Sworn Vengeance jaag je nog steeds, net als met voorganger Fall of the Despised, gemakkelijk je schoonouders de deur uit, maar de gebruikte riffs blijven simpelweg veel beter hangen dan op hun, overigens ook uitstekende, voorgaande drie albums. Er wordt ook veel meer, en véél effectiever gebruik gemaakt van midtempo passages. Zo blijft de riff van Fight Something in je hoofd zitten als een keilbout in een betonnen muur. De basis van Seth en Patrick (naar mijn bescheiden mening toch echt de beste death metalbassist van Nederland!) is ijzersterk. Tel hierbij het schitterende gitaarwerk van de tandem Marvin en Thijs bij op, het solowerk is mooier dan ooit tevoren, en je weet dat het al niet meer kapot kan.
Maar even over het vocale geweld van Dennis nog. Hij blijft zich nog steeds als zanger ontwikkelen. Was hij op hun debuutalbum Feasting on Blood eigenlijk nog niks meer dan een “duw die microfoon tegen je huig aan en boeren maar” zanger, op Sworn Vengeance maakt hij naast zijn karakteristieke diepe grunt veel gebruik van een veel “droger” stemgeluid, wat mij af en toe erg veel aan Martin van Drunen (Pestilence, Asphyx) doet denken. Dit gevariëerde gebruik van zijn strot is een regelrechte aanwinst voor de muziek van de band. Dát, samen met het feit dat de nummers veel meer blijven hangen dan voorheen, zorgt ervoor dat Severe Torture hiermee hun beste plaat aflevert. Op het nummer Buried Hatchet brullen Jason van Misery Index en Che van Born From Pain nog een aardig potje mee, dit geeft nog een leuke en a-typische death metaldraai aan dit nummer mee.
Het lijkt me duidelijk; Severe Torture levert met Sworn Vengeance een memorabele death metalplaat af. Wist ik pas geleden nog te melden dat The Lucifer Principle de beste death metalplaat van Hollandse bodem wist af te leveren, nu moet ik toch concluderen dat ze deze eer toch echt met Severe Torture moeten delen. 12 November rent iedere death metalfreak dus naar de winkel om dit meesterwerkje aan te schaffen, waarop naast een tiental eigen nummers, ook nog twee coveruitvoeringen van Cro-Mags en Entombed staan.
Tracklist:
- Dismal Perception
- Serenity Torn Asunder
- Fight Something
- Repeat Offender
- Countless Villains
- Dogmasomatic Nausea
- Redefined Identity
- Buried Hatchet
- Sworn Vengeance
- Submerged in Grief
Line up:
- Dennis – Vocals
- Marvin – Guitars
- Thijs – Guitars
- Patrick – Bass
- Seth – Drums
links: