Serpent Obscene – Chaos Reign Supreme
Black Lodge – 2006
In het jaar 2000 komen op dezelfde dag drie zieke mensen die elkaar niet kennen in het ziekenhuis. Patient nummer één heeft door jarenlang alcohol en drugsgebruik zijn lichaam ernstige schade toegebracht. Het gevolg is dat er leverkanker is ontstaan. Deze persoon is echter veel te laat met het inschakelen van de huisarts, en de kanker is dan ook al flink uitgezaaid door het hele lichaam van de man. Patient nummer twee heeft allerlei vage klachten, en na onderzoek van verschillende doktoren, waaronder huidartsen, neurologen en weet ik allemaal, is het nog steeds niet duidelijk wat er precies mis is met deze man. Patient nummer drie is binnengebracht met een dreigend hartinfarct.
We zijn nu enkele jaren verder, het jaar 2006 om precies te zijn. De persoon met het dreigende hartinfarct is gedotterd en heeft momenteel nergens meer last van. Hij is er helemaal bovenop gekomen. Sterker nog, deze persoon is in de bloei van zijn leven. De man met kanker was geen redden meer aan. Na een kortstondige periode in het ziekenhuis is deze overleden. Op zijn begrafenis waren slechts een handjevol mensen aanwezig. Bij de andere patient wil het maar niet lukken allemaal. Deze man loopt na zes jaar helaas nog steeds te kwakkelen met zijn gezondheid.
Ja, ik weet het ja, een vaag verhaal om een recensie mee te beginnen. Maar ik zal het uitleggen: Patient nummer één is een slechte band. Na wat mislukte oefensessies is het duidelijk dat dit toch niks gaat worden en men besluit ermee op te houden. De persoon met het dreigende hartinfarct is een band met potentie, en na een paar middelmatige CD’s geeft men niet op, en maakt men een klapper van een plaat, en heeft men dus iets bereikt. De persoon met de vage klachten is Serpent Obscene.
Deze band rond leden van Kaamos en Maze of Torment is met Chaos Reign Supreme aan hun derde album toe, en inderdaad, dit is weer geen uitschieter. Tien thrashnummers worden op je afgevuurd zonder ook maar een moment gas terug te nemen. De nummers blijven niet hangen, en de productie is vrij rommelig. Nou zal dit allemaal wel weer bij de old school stijl horen, maar met de studio’s van tegenwoordig ben ik toch van mening dat er qua geluid best wel meer in had gezeten. Door de strot van zanger Erik en de rommelige stijl thrash die men speelt lijkt het geheel wat op het oude werk van Kreator, gemengd met een primitieve uitvoering van Occult. Helaas haalt men vrijwel nergens het niveau van de genoemde bands. Dit houdt echter niet in dat dit een erg slechte CD is geworden, dan had ik de band immers met de kankerpatient moeten vergelijken. Nee, de nummers lijken simpelweg te veel op elkaar. Vooral daardoor zal men de middenmoot niet ontstijgen.
Tracklist:
- Jackal Incarnate
- Necro Angel
- Crescendo of Violence
- Death Obsessed
- Sinister Faces
- Confessor
- Evil Ascends
- Dawn of Suffer
- Execution
- Carnal Contortion
Line up:
- Erik – vocals
- Nicklas – guitars
- Johan – guitars
- Jonas – drums
- Jonny – bass
Links: