Septicflesh – The Great Mass
Season of Mist, 2011
Eindelijk! Septicflesh is terug na de knaller Communion uit 2008. Deze achtste langspeler zal voor de band het keerpunt naar wereldroem betekenen, al is het alleen maar om het feit dat The Great Mass in vier verschillende edities op de mensheid zal worden afgevuurd. Anyway, maak je klaar voor een harde klap in je smoelwerk!
Want hoe theatraal en bombastisch Septicflesh ook mag klinken, nooit en te nimmer wordt er iets aan agressie ingeboet. The Great Mass opent met subtiele gezangen van Androniki Skoula die vervolgens al snel overgaan in een salvo van snoeiharde, dubbele basdrums en die monsterlijke grunt van Seth. Met The Vampire From Nazareth heb je als luisteraar meteen een topper te pakken. Het nummer ontpopt zich naar het einde toe in een samenspel van lead gitaar, gesproken koren, gezangen van eerdergenoemde dame en uiteraard die consistente basdrums die je buren na enkele luisterbeurten doen verhuizen. Eén van de beste tracks op deze plaat is A Great Mass of Death met zijn zweverige, oosterse melodieën in combinatie met bombastische koren die het nummer naar een fantastisch hoogtepunt brengen. De band haalt duidelijk alles uit de kast om Communion te evenaren en zelfs meermaals te overtreffen.
SEPTICFLESH – The Great Mass Teaser from Strychneen on Vimeo.
In vergelijking met het vorige album graaft Septicflesh een stuk dieper naar de essentie van haar eigen genre. Er zijn dan ook vele luisterbeurten voor nodig om het allemaal op een rijtje te krijgen, terwijl de muziek direct uiterst vertrouwd in het gehoor ligt. Nummers als Rising en Therianthropy hadden makkelijk op Communion kunnen staan, al was het alleen al om de karakteristieke, cleane vocalen van Sotiris. Ik zou er zelfs niet van staan te kijken als deze tracks ten tijde van dat album al in de kast lagen te wachten.
Qua productie is dit ook weer puur genieten. Alle elementen (en dat zijn er nogal wat) komen geweldig tot hun recht. Van het voortdurend aanwezige filharmonische orkest uit Praag tot de belachelijk vette grunt van Seth. Van de gitaarlijnen die puur in dienst staan van de muziek in het algemeen (luister toch eens naar een ultravette Oceans of Grey) tot de koren die het geheel voorzien van prachtige gemoedsbewegingen doorheen alle agressie. Van de agressieve blastbeats tot een zeer knap staaltje songwriting en een moddervette productie (Peter Tägtgren).
Een topplaat van Septicflesh. Gelijkwaardig, zo niet beter dan Communion en ook geschikt voor liefhebbers van de band ten tijde van Sumerian Daemons (2003), die het Griekse geweld het liefst keihard in hun strot krijgen geknald. Als luistertip het eerdergenoemde Oceans of Grey. Dit belandt zeker in de bovenste regionen van mijn jaarlijst. Eén “maar” dan? Dit komt niet tot z’n recht met een crappy audio-installatie.
Tracklisting:
- The Vampire From Nazareth
- A Great Mass of Death
- Pyramid God
- Five-Pointed Star
- Oceans of Grey
- The Undead Keep Dreaming
- Rising
- Apocalypse
- Mad Architect
- Therianthropy
Line-up:
- Spiros “Seth” Antoniou – Harsh Vocals, Bass
- Christos “Chris” Antoniou – Guitars, Samples, Orchestrations
- Sotiris Vayenas – Guitars, Clean Vocals, Keyboards
- Fotis Giannakopoulos – Drums
Links: