Seneca – Reflections
Lifeforce, 2009
Dromen zijn mooie dingen. Vannacht droomde ik nog dat ik een episch gevecht hield met The Dark Knight, in een speelgoedwinkel in de sfeer van Dead Rising. Een andere keer droom ik over weerlama’s. Precies, dat zijn mensen die met middernacht in Lama’s veranderen. En het Word woordenboek herkent het, dus blijkbaar ben ik niet de enige die op een dergelijk idee is gekomen.
Laatst droomde ik, dat door mijn niet onregelmatig zeer kritische recensies, de tot zover niet terughoudende stroom aan metalcoredemo’s en promo’s ophield. De volgende dag bereikte mij een pakketje uit het verre Assen met een schijfje erin met ‘The Sorrow‘ erop. Dankbaar ben je dan. Toch ga ik er gewoon mee door. Misschien omdat ik een goed mens ben, en ik het de rest van de redactie niet aan wil doen, misschien omdat ik het stiekem ergens wel goed vind. Het merendeel van die berg promo’s is vanzelfsprekend meuk, maar soms zit er iets leuks tussen.
Maar waar was ik? Bij Seneca, die met Reflections zijn debuut uitbrengt. Weinig moois heb ik erover te zeggen, want ook deze Amerikanen vervallen elk nummer meermaals in genreclichés. Breakdown met bijbehorend baseffect hier, cleane vocalen daar. Zie daar de onderdelen die deze schijf verpesten, want pfoeh, die zanger klinkt met zijn gebrul soms best bruut. Jammer genoeg moet dan diezelfde zanger met zijn “zuivere” geneuzel, zoeter dan Tiramisu met slagroom, elke keer weer suiker over de bij vlagen pittige pizza gooien. Niet lekker is dat. Als je het op dat gebied niet met me eens bent, koop dan gerust deze cd. In het andere geval, vergeet mijn woorden en besteed je tijd aan betere albums in het overvolle metalgenre.
Tracklisting:
- Optical
- Palehorse
- Black Gold
- Carousels
- Birds
- Illusions
- The 29th Day
- Creator
- Your Heart in my Hands
- Names and Faces
- Reflections
Line-up:
- Nathan Thomas – Drums
- Rico Marziall – Bass
- Joe Miller – Guitars/keyboards
- Ryan Noble – Guitars
- Corey Spencer – Vocals
Links: