Self-Inflicted Violence – A Perception of Matter and Energy
Eerie Art Records, 2009
In deze kwade tijd waarin mensen elkaar met splinterbommen en chemische wapens blijven vernietigen, grijpt iemand als mijzelf soms terug naar de basis van dat alles. De energie die leidt tot daden. En in plaats het vizier naar de ander te richten, bekrachtigd met die energie, kan men ook de hand naar zichzelf brengen. Neen, perverte mens, geen masturbatie maar automutulatie, audiomutulatie zo U wil. De relativiteit tarten door deze te testen. Self-Inflicted Violence geeft er een creatieve sleur aan. Als een schimmige zelfhulpgroep voor littekenzuchtigen geven ze wat indrukken weer over het bestaan.
En we glijden mee. Liquids. De overvloedige postrock beïnvloedingen (Jesu) geven enige vorm van deining, sluimerend basgeluid bewaart de ritmiek, black metal-achtige screams kleuren het geheel donker in en contrasteren met de melancholische lead. De leadgitaar krijgt van mij trouwens veel luisteraandacht. Het heeft iets van The Sisters Of Mercy in hun Under The Gun periode. Past wel bij deze bandnaam, misschien ligt de associatie volledig aan mij. Pas bij Eugenics gaat het tempo even de hoogte in, net als de spanning. Veel uitgespeelde gitaarlijnen die eindigen in een open solomoment. Herhaling is ook hier het sleutelwoord. Wat is dit leven ook meer dan herhaling die steeds fluctueert in klank en vorm…
A Mental Cancer II geeft de band nogmaals een duidelijk beeld van hun sound. Bijzonder veel affiniteit met ultra-melancholische Katatonia, maar dan met een doos downers en black metal vocalen. Daarmee ga ik afsluiten. Komt er op neer, beluisteren, gewoon… je weet wel. Niet voor emo’s, gevaarlijk, nabestaanden triest en zo… zeur piep kreun. Je weet wel.
Tracklisting:
- Liquids
- Artificial Phenomenon
- Eugenics
- A Mental Cancer II
- Comfort in Insomnia
- Artificial Phenomenon
Line-up:
- 1,4,1,13
- V11
Links: