Secrets of the Moon – Antithesis
Lupus Lounge – 2006
Na de vorig jaar verschenen The Exhibitions EP was ik erg benieuwd hoe het Duitse Secrets of the Moon zich zou gaan ontwikkelen. De betreffende EP
liet namelijk een volwassener geluid horen in vergelijking met voorganger Carved in Stagmata Wounds, maar aan de andere kant was het qua originaliteit en sfeer
wat minder doeltreffend, aangezien een paar passages erg veel weg hadden van het latere Satyricon werk. Gelukkig is de structuur van de nummers nogal afwijkend van
de Noorse black metal band, zodat mijn recensie destijds nog behoorlijk positief was. Wél was ik hierdoor nogal huiverig naar dit Antithesis toe, omdat ik vreesde
dat de band hun eigen gezicht nu misschien wel helemaal zou hebben verruild voor een wat meer standaard aanpak.
Na een paar luisterbeurten weet ik dat de term “standaard” in ieder geval totaal niet van toepassing is, want dit nieuwe werkstuk is allesbehalve dertien-in-een-dozijn. Op zich
gaat de band verder waar de The Exhibitions EP is opgehouden, maar er is een stukje sfeer en ontoegankelijkheid aan toegevoegd. De Satyricon-invloeden
zijn nog steeds aanwezig, maar Secrets of the Moon geeft er wel een enorme eigen draai aan. Vooral qua structuur en opbouw is de band redelijk uniek bezig, iets
wat bij mij leidde tot een moeizame eerste luisterbeurt. Gelukkig viel na een stuk of drie/vier draaibeurten het welbekende kwartje en kon ik naar hartelust
genieten van deze prachtplaat! Het gas wordt wat minder vaak ingetrapt dan op de vorige releases, maar hierdoor is de muziek juist wel nog dreigender van karakter.
Daarbij past de droge, evenwichtige en kraakheldere productie ook nog eens uitstekend bij de muziek, iets wat natuurlijk van uiterst belang is om de sfeer en de
composities zo krachtig en overtuigend mogelijk over te brengen.
Is er dan helemaal niks mis met deze plaat? Nou, van een klassieker wil ik nog zeker niet spreken. Daar komt de band nog iets te ‘gemaakt’ voor over. Het zijn stuk
voor stuk geweldige nummers, maar als album in zijn geheel kan het allemaal toch nog wel een stukje beter vind ik. De progressieve kijk op extreme/black metal
vind ik echt bewonderenswaardig, maar ik mis een stukje spontaniteit, die ik bijvoorbeeld op
de laatste Deathspell Omega wél terughoor,
hoewel laatstgenoemde natuurlijk ook een stuk extremer is.
Ook is de gitzwarte rand om de muziek, zoals bijvoorbeeld een band als Shining dat op zijn
laatste werkstuk zo geniaal laat horen, bij Secrets of the Moon eerder donkergrijs dan zwart.
Iets meer ‘ziel’ in de muziek graag de volgende keer dus, maar dit neemt niet weg dat dit album echt de moeite waard is!
Voor fans van genoemde namen en dus ook mensen die de latere Satyricon albums een warm hart toedragen, is deze Duitse band wel degelijk
verplichte kost. Met Antithesis leveren ze in ieder geval weer een uitstekend visitekaartje af!
Tracklist:
- Nowhere (11:18)
- Versus
- Ordinance
- Confessions
- Metamorphoses
- Ghost
- Seraphim is Dead
- Lucifer Speaks
- Exit
Line-up:
- A.D. – guitars
- Daevas – bass, vocals
- sG – guitars, vocals
- T. Thelemnar – drums
Links: