Scylla – Pestilence, War, Famine And Death
Eigen Beheer, 2013
Scylla was vroeger een zeer knappe nimf. Zo beeldschoon, dat de zeegod Glaucus zijn liefde voor haar aan zonnedochter Circe vertelde. Circe vond Glaucus op haar beurt wel een lekker ding en wilde hem niet afstaan aan zo’n heet stuk oestrogeen als Scylla. Ze goot gif in de vaste badplaats van haar liefdesrivale. Toen Scylla klaar was met het reinigen der bilspleten, teentussenschoten en andere lichaamskieren, veranderde haar ondersteven in dat van een zeemonster. Uit haar heupen groeiden zes hondenkoppen, haar benen ruilde ze voor twaalf hondenpoten en daar kreeg ze nog eens een afzichtelijke vissenstaart onderaan.
Wellicht heeft dit debuterende gelijknamige Poolse kwintet geen flikker te maken met dat mythologische verhaal. Misschien ook wel, ons Pools is niet van dien aard om dat uit hun biografie te halen. Het lukt nog net om te zien dat ze hier in 2011 aan begonnen. Hun sound is alvast monsterlijk zwaar. Aan enigszins gemakzuchtige deathcoredonderslagen voegen de hondenkoppen een zestal knappende melodiegebitten toe. Het creatuur zelf werkt betonbrekende brulsmurrie naar buiten, die net als heel Amerikaans gearticuleerde, expressievoordracht een paar keer flink door de digitale draaikolk suizen (ah ja, de overbuur van het monster Scylla woonde in een draaikolk, vergeten mee te geven). Logge ploeterriffs krijgen soms een twaalfpotige blastaandrijving totdat ook zij regelmatig in de fabrieksturbines gezogen worden.
Duidelijk een bionisch zeemonster dus, want die brutale elektrische oprispingen en achtergrondgonzen zitten echt verzorgd in het cyborglijf gegoten. Dubstep? Gelukkig niet, al zal het bruuske geweld van een Reaching The End daar wel door geïnspireerd zijn. Een paar zwenkende groovestaarten, zoals in We Can Be Legends, maken van Scylla zeker geen statisch deathcorezeemonster dat voortdurend breakdowns neerplonst. De melodie, de elektriciteit, de sound en de passionele buldervocalen zitten als schubben in elkaar. Een vlammend debuut en dat van een zeemonster!
Tracklisting: 
- The Anthem Of Lost
- Hate Breeds Hate
- Enough Of Lies
- Meet My Dark Side
- Reaching The End
- The Grey
- Miss Takes
- Stalemate
- Executioners
- We Can Be Legends
- Disillusioned MMXII
Line-up:
- Mariusz Kurpiewski – Basgitaar
- Pawel Halec – Gitaar
- Waldemar Jedruszak – Gitaar
- Mariusz Migata – Vocalen
- Piotr Wiechnik – Drums
Links: