Het is even slikken, maar Sahg is al aangekomen bij het vijfde album. De Noorse band heeft altijd een beetje onder de oppervlakte geleefd en zo nu en dan kwam er een album uit, maar echt heel prominent was de band niet in het zwaardere muzieknieuws. Na de nodige existentiële problemen na het vertrek van een aantal leden, is de band nu terug en wel op een krachtiger manier dan de afgelopen jaren de standaard was. Delusions Of Grandeur ging vooraf aan dit nieuwe album, genaamd Momento Mori, maar schijnbaar heeft de band het licht gezien en is er meer invloed uit de metal in de muziek geslopen.
Zoals de titel doet vermoeden, is het album geïnspireerd door de dood. De dood van helden als Lemmy en Bowie, om precies te zijn, en het wordt ook gelijk duidelijk dat de band door het heengaan van die iconen een nieuwe drive heeft gevonden. De doom die we gewend zijn, is zeker nog aanwezig, maar heeft een plaats op de achtergrond gekregen. Sahg doet nu wat veel bands in dit genre doen: de evolutie van Mastodon kopiëren. Met behoorlijke regelmaat komen maar al te kenmerkende gitaarriedeltjes voorbij, maar ook complete riffprogressies zijn te herleiden tot de Amerikaanse band. Allemaal leuk en aardig, maar valt er dan nog iets te halen voor diegenen die op zoek zijn naar het geluid van Sahg?
Misschien, want het muzikantschap staat weer buiten kijf, evenals de vocale prestaties ( al zijn de vocalen zeker een vereiste smaak). Een typisch Noors geluid dat eerder met pagan black metal wordt geassocieerd, steekt regelmatig de kop op en dat geeft Momento Mori toch een eigen identiteit, ondanks de vaak wel erg makkelijke riffs en fills. Leuk is ook dat originele drummer Einar Selvik (ja, die van Wardruna ja) heeft meegewerkt aan het nummer Blood Of Oceans, iets dat zowel tekstueel als muzikaal sterk terug is te horen. Als Sahg zijn geluid toch aan het omgooien is, zouden ze vaker dit soort leuke experimenten mogen uitproberen.
Haalt Sahg het niveau van een album als III met de nieuwe bezetting en dit nieuwe album? Niet helemaal als je het mij vraagt, maar dat is misschien omdat het nieuwe geluid toch even wennen is. Na meerdere luisterbeurten zit het er nog niet helemaal in, maar nu was Sahg nooit een band die makkelijk weg luisterde. Het progressieve element dat we ondertussen gewend zijn van de band is gelukkig niet verdwenen, dus deze omslag komt niet geheel uit het niets. Probeer het vooral zelf even uit, want het is duidelijk dat de band de energie die op het vorige album ontbrak weer heeft gevonden.
Label:
Indie Recordings
Tracklisting:
- Black Unicorn
- Devilspeed
- Take It To The Grave
- Silence The Machines
- Sanctimony
- (Praise The) Electric Sun
- Travellers Of Space And Light
- Blood Of Oceans
Line-up:
- Olav Iversen – Gitaar, Vocalen
- Tony Vetaas – Bas
- Mads Lilletvedt – Drums
- Ole Walaunet – Gitaar
Links:
Score:
80/100