Sacrimonia – Anthems Of Eclipse

Geschreven door op 11-07-2022 om 19:00.

Fans van Dimmu Borgir en Cradle Of Filth zouden dit album zeker eens moeten beluisteren. Nee, er zijn geen klassiek geschoolde componisten, dirigenten, honderdkoppige muzikantengroepen en wellicht nog grotere clubs concept- en marketingteams aan te pas gekomen. Alles wat op dit debuutalbum Anthems Of Eclipse staat is verzonnen door deze vijf Polen, met een beetje hulp van hun landgenoot Wojciech “Flumen” Kostrzewa voor de orkestraties.

Ik zelf ben fan van Dimmu Borgir en als zij met hun volgende album dezelfde kwaliteit afleveren als dit Sacrimonia dan ben ik dik tevreden. Cradle Of Filth, tja, ik heb dit nog nooit in het openbaar gezegd, maar muzikaal en qua artwork past de band heel goed in mijn straatje. Alleen knap ik telkens af op het astmatische gekreun van Dani Filth… Zo gauw hij begint moet ik er mee stoppen anders ga ik met dingen gooien. Dan luister ik duizendmaal liever naar de net zomin zoetgevooisde stem van Sacrimonia-zangeres Kamila.

Het mag dus duidelijk zijn dat we het hier over symfonische black metal hebben. En voor de mensen die wat meer visueel zijn ingesteld: de muziek van Sacrimonia leent zich meer voor de soundtrack van The Adams Family dan voor een obscure vampier-splatterfilm. Oftewel, het klinkt allemaal wat toegankelijker en catchy dan bovengenoemde bands en bijvoorbeeld ‘onze eigen’ symfonische horrormuziek van Carach Angren. Liefhebbers die enkel van trve en kvlt black houden, kunnen deze schijf misschien maar beter overslaan. Voor alle anderen wordt een smakelijk, sfeervol en spooky album geserveerd. 

In veertig minuten horen we alle elementen die bij het genre horen: van slepende walspartijen die ongetwijfeld ook op Dracula’s bruiloft gespeeld zijn tot ijselijke blastbeats die zelfs Frankenstein nog kippenvel bezorgen. Het geheel klinkt strak, vol en bombastisch, precies zoals het hoort dus. Uitstekende muzikanten en een geweldige zangeres die met een goeie strot over de nummers heen brult en krijst. Het is ook erg vermakelijk om te zien hoe ze in de clip van Mirror For the Faceless met haar handen staat te wapperen als een vleermuis met ADHD… Wat in negatieve zin opvalt in dit eerste nummer (Distorted Simulacrum is een intro) zijn de sfeervol bedoelde xylofoon pingels. Het idee is mooi en, mits goed uitgevoerd, een leuke aanvulling. Maarre… het is metal! Dus wij zijn boos!! Wij zijn getergd!! Dus het moet hard!!! VEEL TE HARD!!!! Beetje jammer… Gelukkig zijn ze de keren erna, in de nummers A Storm I Seek en Eclipse (mooie powerballad trouwens), wat beter in de mix verborgen. 

Maar dat zijn dan ook de enige kritische punten die ik kan melden over Anthems Of Eclipse. Voor de rest is het een meer dan prima geslaagd debuut. Sacrimonia zou wat mij betreft heel goed passen als voorprogramma van elk van bovengenoemde bands. Maar, als ik dan zou mogen kiezen, dan het liefste samen met Dimmu Borgir. Zodat ik niet genoodzaakt ben om mijn bier naar Dani’s hoofd te werpen. Want dat zou zonde zijn… Van het bier uiteraard! 

Score:

82/100

Label:

Eigen beheer, 2022

Tracklisting:

  1. Distorted Simulacrum
  2. Mirror For The Faceless
  3. Modern Prometheus
  4. For The Universe To Shatter
  5. Into Darkness My Soul Descends
  6. A Storm I Seek
  7. Katabasis
  8. Eclipse

Line-up:

  • Kamila “Lasaira” Grabowska-Derlatka – Zang
  • Jakub Zgorzelski – Gitaar
  • Mariusz Hausenplas – Gitaar
  • Igor Pisarek – Drums
  • R. Przyłuski – Bas

Links: