Sacred Steel – Carnage Victory
Massacre Records, 2009
Het Duitse Sacred Steel houdt de gemoederen binnen de metalscene al jaren bezig. Metalheads zijn al vanaf het debuut Reborn in Steel ernstig verdeeld als het gaat om het muzikale (on)kunnen van de band. Vooral zanger Gerrit P. Mutz oogst behoorlijk veel kritiek met zijn merkwaardige manier van zingen. Over één ding zijn de meesten het echter wel eens: op muzikaal vlak kan de band er doorgaans prima mee door. Het splinternieuwe Carnage Victory zal de beide kampen niet bepaald dichter bij elkaar brengen, maar dat verwacht ook niemand meer als het om deze stoïcijns doormarcherende metalband gaat.
Mutz en zijn mannen wijken met deze nieuwe elf songs totaal niet af van de eerder bewandelde paden. Na de flirts met death en doom, waar met name Iron Blessings erg geslaagd was, keerde de band terug op het pad van true metal met Hammer of Destruction, een album wat me persoonlijk minder beviel. Carnage Victory is gelukkig weer wat minder rechttoe rechtaan dan de voorganger en laat vooral een erg volwassen geworden band horen. De band klinkt bevlogen, bijna bezeten en zet de ene na de andere uitstekende metalsong op plaat en klinkt daarbij gevarieerder dan ze de afgelopen jaren heeft gedaan. De wisselwerking tussen de (hoge, schelle) kopstem van Mutz en de grunts zijn er nog steeds, maar minder dan voorheen. Ook ligt het tempo eindelijk weer iets hoger, getuige klasbakken als Charge Into Overkill en het venijnige Crosses Stained With Blood. Er is echter één ding waarmee echt een gigantische sprong vooruit is gedaan, en dat is het gitaarspel. Het tandem Khalil / Sonnenberg lijkt nu eindelijk de ruimte te krijgen, wat een voor Sacred Steel-begrippen een behoorlijk gitaargeörienteerde plaat oplevert. Zelfs van de nodige twinsoli is de band tegenwoordig niet meer vies (The Skeleton Key!), wat een geheel nieuwe dimensie en diepte aan de muziek meegeeft, terwijl Mutz op tekstueel vlak afgestapt is van de typische true metal-teksten en zich vooral lijkt te focussen op een aanval op de kerk. Ironisch genoeg is de zwakste song op Carnage Victory het wat lullige Metal Underground.
Carnage Victory is een dijk van een plaat geworden. Typisch Sacred Steel uiteraard, maar wat gevarieerder en volwassen klinkend. De band lijkt zich na het wat mindere Hammer of Destruction weer volledig te hebben hervonden en zet elf goede tot uitstekende songs neer waar de kwaliteit en het retro-gevoel vanaf druipt. Dat de band, mede dankzij de vocalen van Mutz, hiermee wederom geen nieuwe vrienden zal maken staat echter als een paal boven water, maar dat zal de kleine doch trouwe aanhang van deze uitstekende band volledig een worst zijn; zij hebben Carnage Victory zeer terecht al lang in de kast staan.
Tracklisting:
- Charge Into Overkill
- Don’t Break The Oath
- Carnage Victory
- Broken Rites
- Crosses Stained With Blood
- Ceremonial Magician Of The Left Hand Path
- The Skeleton Key
- Shadows Of Reprisal
- Denial Of Judas (Heaven Betrayed)
- Metal Underground
- By Vengeance And Hatred We Ride
Line-up:
- Gerrit Mutz – zang
- Jonas Khalil – gitaar
- Jens Sonnenberg – gitaar
- Kai Schindelar – bas
- Matthias Straub – drums
Links: